O Άγιος Παΐσιος
ο Αγιορείτης μιλώντας για τα μνημόσυνα και την ωφέλειά τους, σημειώνει: «Τά
μνημόσυνα εἶναι ὁ καλύτερος δικηγόρος γιά τίς ψυχές τῶν κεκοιμημένων. Ἔχουν τήν
δυνατότητα καί ἀπό τήν κόλαση νά βγάλουν τήν ψυχή»[1]. Και κάπου αλλού αναφέρει:
«Ἐγώ κάθε φορά πού ἔχω θεία Λειτουργία στό καλύβι, κάνω μνημόσυνα γιά ὅλους
τούς κεκοιμημένους, τῶν ὁποίων τά ὀνόματα δέν ἐμνημονεύθησαν»[2]. Οι προσευχές των δικαίων
και των αγίων βοηθούν πολύ τους κεκοιμημένους και αυτό το πληροφορούμαστε και
από ένα περιστατικό που αναφέρεται στον βίο της Αγίας Θέκλας, στο οποίο
παραπέμπουν πολλοί Πατέρες, όπως ο Μ. Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Αναφέρεται ότι όταν η Αγία συνελήφθη από τον ηγεμόνα Αλέξανδρο για να μαρτυρήσει,
μέχρι να δικασθεί, την εμπιστεύθηκε στη συγγενή
του Τρύφαινα, γυναίκα πλούσια και ευγενή, για να τη φυλάει. Η Τρύφαινα
επειδή εκτίμησε τις αρετές της Αγίας, της συμπεριφερόταν σαν να ήταν κόρη της και
στο πρόσωπό της έβλεπε την κόρη της Φαλκονίλλα που είχε πεθάνει λίγες μέρες
πρίν. Η Φαλκονίλλα παρουσιάστηκε στον ύπνο της μητέρας της και της ζήτησε να
παρακαλέσει τη Θέκλα να κάμει δέηση στον Θεό να την απαλλάξει από τα κολαστήρια
της άλλης ζωής και να την κατατάξει στον τόπο των δικαίων. Η Τρύφαινα
παρεκάλεσε τη Θέκλα να προσευχηθεί για την κόρη της, οπότε, όπως τονίζουν οι
Πατέρες, η Αγία Θέκλα με τις προσευχές της έσωσε τη Φαλκονίλλα, αφού αυτό το
σωστικό γεγονός το διαμήνυσε η ίδια στη μητέρα της και πάλι στον ύπνο της,
επιβεβαιώνοντας ότι σώθηκε χάρη στις προσευχές της Θέκλας. Ο Άγιος Ιωάννης ο
Δαμασκηνός σχολιάζοντας το περιστατικό αυτό, προτρέπει να συγκρίνωμεν το
γεγονός, ότι μία Αγία εν ζωή, προσεύχεται για μια ειδωλολάτρισσα και οι
προσευχές της εισακούσθησαν, οπότε πόσο μάλλον ο Θεός εισακούει τις προσευχές
των πιστών που προσεύχονται για τα πιστά κεκοιμημένα μέλη της Εκκλησίας, γι’αυτό
λέγει δεν πρέπει να αμφιβάλλομε ότι εισακούονται οι προσευχές μας υπέρ των
κεκοιμημένων[3].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου