Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ IΔ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

1.   Ἡ νίκη τοῦ Ἰωὰς ἐναντίον τῶν Συρίων[1].

Ὁ Ἐλισσαῖος ἀσθένησε ἀπὸ κάποια νόσο, λόγῳ τῆς ὁποίας θὰ πέθαινε. Ὁ Ἰωὰς ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ μετέβη πρὸς αὐτὸν καὶ ἔκλαψε, ἀφοῦ ἔπεσε στὸ πρόσωπό του τοῦ εἶπε: Πάτερ, Πάτερ! Σὺ εἶσαι τὰ ἅρματα καὶ τὸ ἱππικὸ τοῦ λαοῦ μας, ποὺ τὸν ἔσωζες! Τώρα τί θὰ γίνῃ; Ὁ Ἐλισσαῖος τότε εἶπε πρὸς τὸν βασιλιᾶ: Πάρε τόξο καὶ βέλη. Ὁ βασιλιᾶς πῆρε γιὰ τὸν ἑαυτό του τόξο καὶ βέλη. Ὁ Ἐλισσαῖος εἶπε πρὸς αὐτόν: Κράτησε στερεὰ τὸ τόξο. Ὁ Ἰωὰς κράτησε καλὰ τὸ τόξο μὲ τὰ χέρια του. Ὁ Ἐλισσαῖος ἔθεσε τὰ χέρια του στὰ χέρια τοῦ βασιλιᾶ. Ὁ Ἐλισσαῖος λέγει στὸν βασιλιᾶ: Ἄνοιξε τὸ παράθυρο τὸ ἀνατολικό. Ὁ βασιλιᾶς τὸ ἄνοιξε. Ὁ Ἐλισσαῖος λέγει πρὸς τὸν βασιλιᾶ: τόξευσε ἔνα βέλος. Ὁ βασιλιᾶς ἐτόξευσε ἕνα βέλος. Ὁ Ἐλισσαῖος εἶπε: Αὐτὸ εἶναι βέλος σωτηρίας τοῦ Ἰσραὴλ τὸ ὁποῖο προέρχεται ἀπὸ τὸν Θεό, βέλος ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τοὺς Σύριους. Θὰ προσβάλῃς τοὺς Σύριους στὴν πόλη Ἀφὲκ μέχρι τελείας συντριβῆς τους. Ὁ Ἐελισσαῖος εἶπε καὶ πάλι πρὸς τὸν βασιλιᾶ: πάρε τόξα. Ὁ βασιλιᾶς τὰ πῆρε. Ὁ Ἐλισσαῖος λέγει στὸν βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραήλ: Τόξευσε πρὸς τὴ γῆ. Ὁ βασιλιᾶς ἐτόξευσε τρεῖς φορὲς καὶ ἔπειτα σταμάτησε. Ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος λυπήθηκε καὶ εἶπε πρὸς τὸν βασιλιᾶ: Ἂν ἐτόξευες πέντε ἢ ἕξι φορές, θὰ πολεμοῦσες καὶ συνέτριβες πλήρως τὴ Συρία. Τώρα ὅμως τρεῖς μόνο φορὲς θὰ προσβάλῃς τὴ Συρία χωρὶς νὰ συντριβῇ. Ὁ Ἐλισσαῖος ἀπέθανε καὶ τὸν ἔθαψαν. Τὴν ἑπόμενη χρονιὰ εἰσέβαλαν στὴν χώρα τοῦ Ἰσραὴλ ἐπιδρομεῖς Μωαβῖτες.

---

[1] Βλ. Δ΄ Βασιλειῶν 13, 14-20.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ IΓ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

Ὁ Ἀζαὴλ τὸν ρώτησε γιατὶ κλαίει ὁ κύριός σου; Κλαίω, διότι γνωρίζω πόσα κακὰ θὰ κάμῃς ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν. Θὰ κάψῃς πόλεις ὠχυρωμένες θὰ φονεύσῃς τοὺς ἐκλεκτούς τους ἄνδρες μὲ ρομφαία, θὰ συντίψῃς τὶς κεφαλὲς τῶν νηπίων καὶ θὰ ἀνοίξῃς τὶς κοιλιὲς τῶν ἐγκύων γυναικῶν! Ὁ Ἀζαὴλ εἶπε: Ποιὸς εἶμαι ἐγὼ ὁ δοῦλος σου, ἐγὼ τὸ ψόφιο σκυλί, ποὺ θὰ τολμήσω νὰ κάμω αὐτὸ τὸ πρᾶγμα; Ὁ Ἐλισσαῖος ἀπάντησε: Ὁ Κύριος μοῦ ἀποκάλυψε, ὅτι θὰ γίνῃς βασιλιᾶς τῆς Συρίας.

Ὁ Ἀζαὴλ ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὸν Ἐλισσαῖο καὶ μετέβη στὸν κύριό του. Καὶ ὁ Κύριός του τὸν ρώτησε∙ τί σοῦ εἶπε ὁ Ἐλισσαῖος; Ὁ Ἀζαὴλ ἀπάντησε: Μοῦ εἶπε ὅτι θὰ θεραπευθῇς ἀπὸ τὴν ἀσθένειά σου αὐτή. Τὴν ἑπόμενη μέρα ὁ Ἀζαὴλ πῆρε ἕνα σκέπασμα, τὸ βούτηξε στὸ νερὸ καὶ μὲ αὐτὸ περιέβαλε τὸ πρόσωπο τοῦ βαιλιᾶ του, τὸν ἔπνιξε καὶ ἀπέθανε. Ἀντ’ αὐτοῦ ἐβασίλευσε ὁ Ἀζαήλ.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ IB΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

1.   Ἡ θεραπεία ἀπὸ τὴν ἀρρώστια καὶ ὁ θάνατος τοῦ γιοῦ Ἄδερ μὲ ἄλλο τρόπο[1].

Ὁ Ἐλισσαῖος ἦλθε στὴν Δαμασκὸ καὶ ὁ γιὸς Ἄδερ ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας ἦταν ἄρρωστος. Εἶπαν δὲ στὸν βασιλιᾶ: Ἔχει ἔλθει ὁ Ἐλισσαῖος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ μέχρις ἐδῶ. Ὁ βασιλιᾶς εἶπε πρὸς τὸν Ἀζαήλ: Πάρε στὸ χέρι σου δῶρα καὶ πήγαινε πρὸς συνάντηση τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Ἐλισσαίου καὶ ζήτησε νὰ μάθῃς ἀπὸ τὸν κύριο μέσω αὐτοῦ ἂν θὰ θεραπευτῶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀσθένειά μου.   Ὁ Ἀζαὴλ πῆγε νὰ τὸν συναντήσῃ, ἀφοῦ πῆρε δῶρα στὸ χέρι του καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ προϊόντα τῆς Δαμασκοῦ σαράντα φορτώματα καμήλων. Αὐτὸ ἦλθε καὶ παρουσιάστηκε μπροστὰ στὸν Ἐλισσαῖο καὶ τοῦ εἶπε: Ὁ γιός σου ὁ γιὸς Ἄδερ ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας μὲ ἀπέστειλε πρὸς σὲ νὰ σὲ ρωτήσω αὐτό: Θὰ θεραπευθῇ ἀπὸ τὴν ἀσθένειά του; Ὁ Ἐλισσαῖος ἀπάντησε πρὸς αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπε: Πήγαινε καὶ πές του ὅτι θὰ θεραπευθῇ ἀπὸ τὴν ἀσθένειά του αὐτή. Λέγω ὅμως σὲ σένα τὸν Ἀζαὴλ ὅτι ὁ Κύριος μοῦ φανέρωσε ὅτι ὄχι ἀπὸ τὴν ἀσθένεια, ἀλλὰ μὲ ἄλλο τρόπο ὁ κύριος θὰ ἀποθάνῃ. Ὁ κύριος προσήλωσε τὸ βλέμμα του στὸν Ἀζαήλ, τὸν κύταξε μέχρι ποὺ πλέον ντρεπόταν. Ὁ Ἐλισσαῖος ἄρχισε νὰ κλαίῃ.

---

[1] Βλ. Δ΄ Βασιλειῶν, 8, 7-15.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ IΑ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὁ ἄρχοντας τότε τοῦ Ἰωρὰμ ἀπάντησε στὸν Ἐλισσαῖο καὶ εἶπε εἰρωνικά: Νὰ ὁ κύριος ἐὰν ρίψη καὶ καταρράκτες ἀπὸ τὸν οὐρανό, μήπως εἶναι δυνατὸ νὰ γίνῃ τὸ πρᾶγμα αὐτό; Καὶ ὁ Ἐλισσαῖος τότε εἶπε πρὸς αὐτόν: ‘Ιδού, θὰ δῇς μὲ τὰ μάτια σου τὴν ἀφθονία αὐτή, ἀλλὰ δὲν θὰ φάγῃς ἀπὸ αὐτή. Καὶ πράγματι ἔτσι ἔγινε! Ὁ λαὸς συνεπάτησε τὸν ἄρχοντα αὐτὸ στὸν πύλη τῆς πόλεως καὶ ἀπέθανε.

1.   Ἑπτὰ χρόνια πείνας[1].

Ὁ Ἐλισσαῖος μίλησε πρὸς τὴν γυναῖκα, τῆς ὁποίας ἀνέστησε τὸν γιό, καὶ τῆς εἶπε: Σήκω καὶ πήγαινε σὺ καὶ οἱ ἄνθρωποι τοῦ σπιτιοῦ σου καὶ μένε προσωρινά, ὅπου ἐπιθυμεῖς νὰ μείνῃς, διότι ὁ Κύριος κάλεσε νὰ ἔλθῃ στὴν χώρα μας πείνα. Ἡ πείνα αὐτὴ ἦλθε στὴν χώρα καὶ διήρκεσε ἑπτὰ χρόνια. Ἡ γυναῖκα σηκώθηκε καὶ ἔκανε ὅπως τῆς εἶπε ὁ Ἐλισσαῖος. Αὐτὴ δηλαδὴ καὶ οἱ ἄνθρωποι τοῦ σπιτιοῦ της ἔμειναν κατὰ τὰ ἑπτὰ χρόνια τῶν Φιλισταίων. Μετὰ δὲ τὸν τέλος τῶν ἑπτὰ χρόνων ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἐπέστρεψε στὴν πόλη καὶ παρουσιάστηκε ἐνώπιον τοῦ βασιλιᾶ καὶ τὸν παρεκάλεσε θερμὰ γιὰ τὸ σπίτι της καὶ τοὺς ἀγρούς της, τοὺς ὁποίους ἄλλοι εἶχαν καταπατήσει.

---

[1] Βλ. Δ΄ Βασιλειῶν 8, 1-3.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ I΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

1.   Ὁ θάνατος ἀξιωματικοῦ[1].

Ὁ βασιλιᾶς διώρισε τὸν ἄρχοντά του στὸν ὁποῖο στήριζε τὸ χέρι του, λόγῳ τοῦ ἀξιωματικοῦ του στὴν πύλη τῆς πόλεως, γιὰ νὰ ἐποπτεύῃ. Ὁ λαὸς ὅμως στὴν ὁρμή του τὸν κατεπάτησε σ’ αὐτὴ τὴν πύλη καὶ τὸν σκότωσε, ὅπως εἶπε ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μίλησε στὸν βασιλιᾶ, ὅταν αὐτὸς κατέβηκε μὲ τὸν ἀγγελιαφόρου του, ποὺ ἀπέστειλε, πρὸς τὸν Ἐλισσαῖο. Ἔτσι ἔγινε ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖο εἶπε ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος πρὸς τὸν βασιλιᾶ: δηλαδὴ δύο μέτρα κριθάρι θὰ τιμῶνται ἕνα σίκλο καὶ ἕνα μέτρο σιμυγδάλι ἀλεύρι θὰ τιμᾶται ἐπίσης ἕνα σίκλο καὶ ὅτι αὐτὰ θὰ γίνουν τὴν ἑπόμενη μέρα καὶ τὴν ἴδια ὥρα στὴν πύλη τῶν τειχῶν τῆς Σαμαρείας.

---

[1] Βλ. Δ΄ Βασιλειῶν 7, 17-20.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ Θ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὅταν εἰσῆλθαν στὴν Σαμάρεια, ὁ Ἐλισσαῖος παρεκάλεσε τὸν Κύριο καὶ εἶπε: Ἄνοιξε παρακαλῶ Κύριε, τὰ μάτια τους καὶ ἂς δοῦν ποὺ βρίσκονται. Ὁ Κύριος ἄνοιξε τὰ μάτια τους καὶ ξαφνικὰ εἶδαν ὅτι ἦσαν μέσα στὴνΣαμάρεια! Ὁ βασιλιᾶς τοῦ ἰσραηλιτικιοῦ λαοῦ εἶπε πρὸς τὸν Ἐλισσαῖο, ὅταν εἶδε τοὺς Σύρους μέσα στὴν πρωτεύουσα ἐγκλωβισμένους: Νὰ τοὺς κτυπήσω, πάτερ μου; Ὁ Ἐλισσαῖος εἶπε: Δὲν ἔχεις δικαίωμα νὰ κτυπήσῃς καὶ σκοτώνῃς παρὰ μόνο ἐκείνους, τοὺς ὁποίους συνέλαβες αἰχμαλώτους μὲ τὴ ρομφαία σου καὶ τὸ τόξο σου. Ἀντίθετα μάλιστα. Νὰ τοὺς παραθέσῃς ψωμιὰ καὶ κρασί, γιὰ νὰ φᾶνε καὶ νὰ πιοῦνε, καὶ ὕστερα νὰ τοὺς ἀφήσῃς ἐλεύθερους, γιὰ νὰ πᾶνε στὸ βασιλιᾶ τους.

Πράγματι ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραὴλ τοὺς παρέθεσε πλούσιο τραπέζι καὶ ἐκεῖνοι ἔφαγαν καὶ ἤπιαν. Ἔπειτα τοὺς ἄφησαν ἐλεύθερους καὶ ἀνέβηκαν πρὸς τὸν κύριό τους. Δὲν ἐπιχείρησαν ἄλλη φορὰ νὰ ἔλθουν ληστρικὰ τμήματα τῆς Συρίας στὴν γῆ τοῦ Ἰσραήλ.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ H΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὁ Ἐλισσαῖος προευχήθηκε καὶ εἶπε: Κύριε, ἄνοιξε τὰ μάτια τοῦ ὑπηρέτη αὐτοῦ γιὰ νὰ δῇ. Ὁ Κύριος ἄνοιξε τὰ μάτια του καὶ εἶδε. Ξαφνικὰ βλέπει τὸ ὄρος γεμᾶτο ἀπὸ ἄλογα καὶ ἅρμα πυρὸς γύρω ἀπὸ τὸν Ἐλισσαῖο. Οἱ Σύροι κατέβηκαν πρὸς τὸν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἐλισσαῖος προσευχήθηκε στὸν Θεὸ καὶ εἶπε: Κτύπησε, σὲ παρακαλῶ, αὐτὸ τὸ ἔθνος μὲ ἀορασία. Πράγματι ὁ Κύριος προσέβαλε τὸν στρατὸ τῶν Συρίων, ὅπως εἶπε ὁ Ἐλισσαῖος, μὲ ἀορασία. Ὁ Ἐλισσαῖος εἶπε σ’ αὐτὸ τὸν στρατό, ὁ ὁποῖος βάδιζε πρὸς αὐτόν. Δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ πόλη, ὅπου βρίσκεται ὁ Ἐλισσαῖος οὔτε ἡ ὁδὸς αὐτή, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ πρὸς αὐτόν. Ἀκολουθήστε με καὶ θὰ σᾶς ὁδηγήσω στὸν ἄνδρα, τὸν ὁποῖο ζητεῖτε. Ὁ Ἐλισσαῖος ὡδήγησε αὐτοὺς στὴν Σαμάρεια.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ Z΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Οἱ ἄνθρωποι τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας ἀνήγγειλαν σ’ αὐτὸν λέγοντες: Να! Βρίσκεται στὴν Δωθαΐμ. Ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας ἀπέστειλε ἐναντίον του ἱππικό, πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἰσχυρὸ πεζικό. Ἔφθασαν στὴν Δωθαῒμ σὲ καιρὸ νύκτας καὶ περικύκλωσαν τὴν πόλη. Ὁ ὑπηρέτης τοῦ Ἐλισσαίου σηκώθηκε τὸ πρωὶ καὶ ἔφυγε. Ξαφνικὰ βλέπει γύρω τῆς πόλεως στρατιωτικὴ δύναμη πεζικοῦ, πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἱππικό. Ὁ ὑπηρέτης αὐτὸς τοῦ Ἐλισσαίου εἶπε στὸν Ἐλισσαῖο∙ ὤ! κύριε, τί θὰ κάνουμε τώρα; Ὁ Ἐλισσαῖος εἶπε∙ Μὴ φοβᾶσαι, διότι εἶναι περισσότεροι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εἶναι μαζί μας παρὰ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εἶναι μαζί τους.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

1.   Ἀποκάλυψη τῶν σχεδίων τοῦ στρατοῦ τῶν Συρίων[1].

Ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας βρισκόταν σὲ πόλεμο κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ἔκανε σύσκεψη μὲ τοὺς ἀνθρώπους του καὶ εἶπε: Σ’  αὐτὸν ἢ σ’ ἐκεῖνο τὸν τόπο θὰ στήσω ένέδρα κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ὁ Ἐλισσαῖος ἀφοῦ φωτίσθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀπέστειλε κάποιον ἄνθρωπο πρὸς τὸν βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ εἶπε: Πρόσεξε τὸν τόπο ἐκεῖνο νὰ μὴ μεταβῇς, διότι οἱ Σύροι ἔχουν στήσει ἐκεῖ ἐνέδρα. Ὁ βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ  ἀπέστειλε ἀνθρώπους στὸ μέρος ἐκεῖνο ποὺ τοῦ ὥρισε ὁ προφήτης τοῦ Θεοῦ, τὸν ἐπεσήμαναν καὶ οὔτε μία οὔτε δύο φορὲς ἀλλὰ κατ’ ἐπανάληψη τὸν ἀπέφυγαν. Ἐθύμωσε ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας γιὰ τὴν ἀποτυχία τῆς ἐνέδρας αὐτῆς. Προσκάλεσε τοὺς ἀνθρώπους του καὶ τοὺς εἶπε: Δὲν θὰ μοῦ πεῖτε ποιὸς μὲ προδίδει στὸν βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ; Ἕνας ἀπὸ τοὺς δούλους του τοῦ εἶπε: Κανένας, κύριέ μου βασιλιᾶ, ἀπὸ ἐμᾶς δὲν σὲ προδίδει στὸν βασιλιᾶ. Ἀλλὰ ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος ὁ εὑρισκόμενος στὸν Ἰσραηλιτικὸ λαὸ ἀναγγέλλει στὸν βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ὅλους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους θὰ πῇς στὸ ἐσωτερικὸ δωμάτιο τοῦ ὕπνου σου. Ὁ βασιλιᾶς τῆς Συρίας εἶπε: Πηγαίνετε νὰ μάθετε ποὺ βρίσκεται αὐτός, γιὰ νὰ ἀποστείλω ἀνθρώπους καὶ νὰ τὸν συλλάβουν.

---

[1] Βλ. Δ΄ Βασιλειῶν 6, 8-23.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ Ε΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

1.   Ἡ στείρα γυναίκα θὰ ἀποκτήσῃ γιό[1].

Μιὰ μέρα ὁ Ἐλισσαῖος περνοῦσε ἀπὸ τὴν πόλη Σωμάν. Ἐκεῖ ὑπῆρχε μιὰ γυναῖκα πλούσια. Αὐτὴ παρεκάλεσε αὐτὸν ἐπίμονα νὰ καθήσῃ νὰ φάγῃ. Γιὰ ἀρκετὸ ἔκτοτε χρονικὸ διάστημα, ὅταν αὐτὸς ὅταν εἰσερχόταν στὴν πόλη αὐτή, πήγαινε κοντά της γιὰ φαγητό. Ἡ γυναῖκα αὐτὴ εἶπε στὸ σύζυγό της. Ἴδοὺ λοιπὸν γνωρίζω καλά, ὅτι αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἅγιος. Αὐτὸς συχνὰ διέρχεται ἀπὸ τὸ σπίτι μας. Ἂς κάνουμε λοιπὸν γι’ αὐτὸν ἕνα μικρὸ δωμάτιο στὸ ὑπερῷο καὶ ἂς τοποθετήσουμε γι’ αὐτὸν ἐκεῖ ἕνα κρεβάτι, ἕνα τραπέζι, ἕνα κάθισμα καὶ μιὰ λυχνία. Ὅποτε δὲ αὐτὸς ἔρχεται σὲ μᾶς, νὰ μένῃ στὸ δωμάτιο αὐτό.

Μιὰ ἄλλη μέρα ὁ Ἐλισσαῖος εἰσῆλθε στὴν πόλη καὶ πῆγε σ’ αὐτὸ τὸ ὑπερῷο δωμάτιο, καὶ ἐκεῖ κοιμήθηκε. Ὁ Ἐλισσαῖος εἶπε στὸν δοῦλο του Γιεζί. Κάλεσέ μου τὴν Σωμανίτιδα αὐτὴ γυναῖκα. Ὁ δοῦλος τοῦ Ἐλισσαίου τὴν κάλεσε. Ἐκείνη παρουσιάστηκε ἐνώπιόν του. Ὁ Ἐλισσαῖος εἶπε πρὸς τὸν Γιεζί: Πές στὴν γυναῖκα αὐτὴ τὸ ἑξῆς: Ἰδοὺ μᾶς θάμπωσες, μᾶς σκλάβωσες μὲ τὴν μεγάλη σου αὐτὴ φιλοξενία. Τί πρέπει νὰ κάνουμε ἐμεῖς γιὰ σένα; Μήπως ὑπάρχει κάποιο ζήτημα νὰ μιλήσουμε γιὰ σένα στὸν βασιλιᾶ, ἢ σὲ κάποιο στρατηγὸ τοῦ στρατοῦ; Τότε ἡ γυναῖκα ἀπάντησε: Ἐγῶ κατοικῶ στὸ μέσο τῶν ἀνθρώπων μου, καὶ ἑπομένως δὲν ἔχω καμιὰ ἀνάγκη. Ὁ Ἐλισσαῖος τότε εἶπε πρὸς τὸν Γιεζί: Τί πρέπει νὰ κάνουμε γι’ αὐτὴ τὴν γυναῖκα; Ὁ δοῦλος τοῦ Ἐλισσαίου Γιεζὶ ἀπάντησε: Εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ γυκαῖκα αὐτὴ δὲν ἔχει γιὸ καὶ καὶ ὁ σύζυγός της εἶναι γέρος. Ὁ Ἐλισσαῖος τὴν κάλεσε καὶ αὐτὴ στεκόταν κοντὰ στὴν πόρτα. Ὁ Ἐλισσαῖος τῆς εἶπε: Κατὰ τὴν ἑπόμενη χρονιὰ καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴ αὐτὴ καὶ σὺ θὰ ζῇς καὶ θὰ ἔχῃς γιὸ στὶς ἀγκάλες σου. Ἐκείνη ἀπάντησε: Μὴ Κύριε, σὲ παρακαλῶ μῆ διαψεύσῃς τὴν ὑπόσχεσή σου αὐτὴ πρὸς ἐμὲ τὴν δούλη σου.

---

[1] Βλ. Δ΄ Βασιλειῶν 4, 8-16.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ Δ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Β) Προφητεῖες τοῦ Ἐλισσαίου

Πιὸ κάτω παραθέτουμε τὶς προφητεῖες τοῦ Ἐλισσαίου γιὰ τὸ Ἰσραηλιτικὸ ἔθνος, οἱ ὁποῖες εἶναι καταγεγραμμένες στὸ βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης Δ΄ Βασιλειῶν.

 

1.   Νίκη τῶν ἰσραηλιτῶν κατὰ τῶν Μωαβιτῶν[1].

Ὁ Ἐλισσαῖος ὑπόσχεται νερὸ γιὰ τοὺς Ἰσραηλῖτες καὶ ἦττα τῶν Μωαβιτῶν. Λέγει: Ὁρκίζομαι στὸν ζῶντα Κύριον τῶν δυνάμεων τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου παρίσταμαι ὡς λειτουργός, ὅτι ἐὰν δὲν ἐλάμβανα ὑπ’ ὄψιν μου τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰωσαφὰτ τοῦ βασιλέως τοῦ Ἰούδα, οὐδέποτε θὰ πρόσεχα σὲ σένα οὔτε βλέμμα θὰ ἔρριπτα σὲ σένα. Τώρα ὅμως φέρε ἐδῶ ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος γνωρίζει νὰ παίζῃ μουσική. Ὅταν ὁ μουσικὸς ἦλθε καὶ ἔπαιξε μουσικὴ ὁ Κύριος ἐνέπνευσε τὸν Ἐλισσαῖο. Καὶ εἶπε ὁ Ἐλισσαῖος: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: κατασκευάστε σὲ διάφορους τόπους τοῦ ξηροποτάμου τούτου λακκίσκους, διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος∙ οὔτε ἄνεμο θὰ ἀκούσετε οὔτε βροχὴ θᾶ δεῖτε καὶ ὅμως ὁ ξηροπόταμος αὐτὸς θὰ γεμίσῃ ἀπὸ νερό. Ἀπὸ αὐτὸ θὰ πιεῖτε ἐσεῖς, τὰ πρὸς τροφὴν ζῶα καὶ τὰ μεταγωγικά σας. Τοῦτο δὲ εἶναι πολὺ εὔκολο στὰ μάτια τοῦ Κυρίου καὶ θὰ παραδώσῃ τὴν Μωὰβ ὑπὸ τὴν ἐξουσία σας. Θὰ καταστρέψετε κάθε ὀχυρωμένη πόλη τῶν Μωαβιτῶν, θὰ κάτακόψετε κάθε δένδρο καρποφόρο, θὰ φράξετε κάθε πηγὴ νεροῦ καὶ κάθε ἀγρὸ καλὸ θὰ κάμετε ἄχρηστο, διασκορπίζοντες εἰς αύτὸ πέτρες.

---

[1] Βλ. Δ΄ Βασιλειῶν 3, 14-19.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ Γ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος κοιμήθηκε τὸ 838π.Χ.. ἐπὶ βασιλέως Ἰωὰς καὶ ἐτάφη μὲ πολὺ θρῆνο ἀπὸ τὸν Ἰσραηλιτικὸ λαὸ στὴν Σεβαστούπολη τῆς Σαμάρειας. Τὴν ἑπόμενη χρονιὰ οἱ Μωαβῖτες εἰσέβαλαν στὴν χώρα, τὴν ὥρα ποὺ οἱ Ἰσραηλῖτες ἔθαβαν ἕνα ἄνθρωπο. Τότε ἔρριξαν τὸν νεκρὸ μέσα στὸν τάφο τοῦ Ἐλισσαίου καὶ τράπηκαν σὲ φυγή. Ὁ νεκρός, μόλις ἦλθε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὰ λείψανα τοῦ Ἐλισσαίου ζωντάνεψε καὶ στάθηκε στὰ πόδια του[1]. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 14 Ἰουνίου.

---

[1] Βλ. Δ΄ Βασιλειῶν 13, 20-21.

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ Β΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ἐξ ἄλλου, προτοῦ ἀναληφθῇ ὁ Ἡλίας στὸν οὐρανό, ὁ τελευταῖος εἶπε στὸν Ἐλισσαῖο νὰ τοῦ ζητήσῃ ὅτι θέλει. Ὁ Ἐλισσαῖος τοῦ εἶπε νὰ τοῦ δώσῃ διπλὸ τὸ προφητικό του χάρισμα. Ὁ Ἡλίας τοῦ εἶπε ὅτι αὐτὸ ποὺ ζητᾶ εἶναι δύσκολο πράγμα, ὅμως ἐὰν τὸν δῇ νὰ ἀνεβαίνῃ στὸν οὐαρανό, τότε θὰ πραγματοποιηθῇ αὐτό, ποὺ τοῦ ζητᾶ. Ἐνῷ λοιπὸν βάδιζαν καὶ συνομιλοῦσαν, ξαφνικὰ ἕνα πύρινο ἅρμα μὲ πύρινα ἄλογα τοὺς χώρισαν. Ὁ Ἡλίας μέσα σὲ ἕνα δυνατὸ ἄνεμο ἀνέβαινε στὸν οὐρανό. Ὁ Ἐλισσαῖος, ἐνῷ ἔβλεπε αὐτὸ τὸ γεγονός, φώναξε: «Πατέρα μου, πατέρα μου, ἐσὺ εἶσαι τὸ ἅρμα καὶ ὁ στρατηλάτης τοῦ Ἰσραήλ»[1]. Μὲ τὴ μηλωτή, τὴν ὁποία ἄφησε ὁ προφήτης Ἡλίας στὸν Ἐλισσαῖο, ὁ τελευταῖος διαχώρισε τὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνη. Ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος ἐπίσης ἔκανε πολλὰ θαύματα, ὅπως ἡ ἀνάσταση τοῦ γιοῦ τῆς Σουναμίτιδας καὶ ἡ θεραπεία τοῦ λεπροῦ Νεμάν. Ὁ Ἐλισσαῖος ἀπέκτησε σχέσεις μὲ τὴ βασιλικὴ αὐλὴ καὶ πολλὲς φορὲς ἐπενέβη στὴ διαμόρφωση τῆς ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς πολιτικῆς τοῦ παλατιοῦ[2].

---

[1] Βλ. Δ΄ Βασιλειῶν, 2, 7-12.

[2] Βλ. Μεγάλη Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια, τ. 7, σσ. 35-36

(συνεχίζεται)

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ Α΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη) 

Ἠλίαν ἵπποι, τὸν δὲ διπλοῦν Ἠλίαν,

Εἰς οὐρανοὺς ἀνῆγον ὡς ἵπποι Νόες.

Πότμον Ἐλισσαῖος δεκάτῃ λάχεν ἠδὲ Τετάρτη. 

Α) Βιογραφικὰ στοιχεῖα

Ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος ἦταν γιὸς τοῦ μεγαλοκτηματία Σαφάτ. Γεννήθηκε στὰ Γάλγαλα τὸ 896π.Χ. Θεωρεῖται ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐξέχοντες προφῆτες τοῦ Ἰσραήλ. Τὸ ὄνομα Ἐλισσαῖος (ἐπίσης Ἐλισαιὲ) σημαίνει «ὁ Θεὸς (εἶναι) Σωτηρία». Ἀπὸ μικρὸς καλλιεργοῦσε τὴ γῆ μὲ πολλὴ ἀγάπη. Ὁ Ἐλισσαῖος ὑπηρέτησε τὸν προφήτη Ἡλία, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ἐξέλεξε ὡς διάδοχό του. Ὅταν ὁ προφήτης Ἡλίας ἀναλαμβανόταν μὲ πύρινη ἅμαξα, ὁ τελευταῖος ἔριξε στὸν Ἐλισαῖο τὸν μανδύα[1] του. Ἀπὸ τότε ἀρχίζει ἡ προφητική του δράση, ποιώντας πολλὰ θαύματα καὶ εὐεργετώντας τὸν Ἰσραηλητικὸ λαό. Τὰ θαύματα μάλιστα τοῦ προφήτη Ἐλισσαίου εἶναι μεγαλύτερα καὶ πολὺ πιὸ ἐντυπωσιακὰ ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ἐτέλεσε ὁ δάσκαλός του προηφήτης Ἡλίας.

---

[1] Ἡ μηλωτή, τὴν ὁποία ἔρριξε ὁ προφήτης Ἡλίας στὸν Ἐλισσαῖο ἦταν ἔνδυμα ἀπὸ δέρμα προβάτου.

(συνεχίζεται)

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΙΝ ΤΙΣ 12π.μ. Β΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Εἶναι ξεκάθαρο καὶ πέραν πάσης ἀμφιβολίας ὅτι ἀπαγορεύεται νὰ τελεσθοῦν δύο Θεῖες Λειτουργίες στὴν ἴδια Ἁγία Τράπεζα τὴν ἴδια μέρα. Οὔτε ὅμως καὶ ὁ ἴδιος ἱερέας ἐπιτρέπεται νὰ τελέσῃ δύο Θεῖες Λειτουργίες τὴν ἴδια μέρα. Τὸ Ἅγιο καὶ Μεγάλο Σαββάτο πρωὶ τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Ἑπομένως τὸ βράδυ τοῦ Ἁγίου Σαββάτου πρέπει ἡ Θεία Λειτουργία νὰ ἀρχίσει μετὰ τὶς 12π.μ. καὶ ὄχι πρίν. Οἱ Κανόνες τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας πρέπει νὰ γίνωνται σεβαστοὶ ἀπὸ ὅλους, ὅπως τηροῦνται καὶ οἱ νόμοι τῆς πολιτείας.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΙΝ ΤΙΣ 12π.μ. Α΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ἀναφορικὰ μὲ τὸ θέμα τῆς τελέσεως τῆς Θείας Λειτουργίας δύο φορὲς τὴν ἴδια μέρα ἢ ὁ ἴδιος ἐπίσκοπος νὰ τελέσῃ δύο Θεῖες Λειτουργίες τὴν ἴδια μέρα, οἱ κανόνες τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας εἶναι σαφεῖς. Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὸ Πηδάλιο ἀναφέρει τὰ ἑξῆς σχόλια στὸν ΞΗ΄ κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων: «...Διὰ τὸν λόγον τοῦτον, ἤτοι διὰ νὰ μὴ διπλασιάζηται ὁ μοναδικὸς θάνατος τοῦ Χριστοῦ, ἐδιώρισε καὶ ἡ ἐν Ἀντισιοδώρῳ τῇ πόλει τοπικὴ σύνοδος ἐπὶ Ἡρακλείου κατὰ τὸ χιγ΄ ἔτος συναχθεῖσαˑ Νὰ μὴ γίνωνται δύω λειτουργίες ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ εἰς μίαν καὶ τὴν αὐτὴν τράπεζαν. ‘Οὐκ ἔξεστιν ἐν μιᾷ τραπέζῃ κατὰ τὴν αὐτὴν δύω λειτουργίας εἰπεῖν, οὐδὲ ἐν τῇ αὐτῇ τραπέζῃ, ἐν ᾗ ὁ Ἐπίσκοπος ἐλειτούργησε, τὸν πρεσβύτερον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ λειτουργῆσαι’ˑ ὅπερ παραβαίνουσιν οἱ παπισταί. Ἀλλὰ καὶ οἱ ἡμέτεροι ἱερεῖς, οἱ δύω φοραῖς λειτουργοῦντες, τάχα διὰ παῤῥησίαν, βαρέως ἁμαρτάνουν, καὶ ἂς παύσουν εἰς τὸ ἑξῆς τὸ ἄτοπον τοῦτο»[1].

---

[1] ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Πηδάλιον, σ. 90, ὑποσ. 1.

(συνεχίζεται)

Η ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ I΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ἐξαίσιος ὕμνος τέλος εἶναι καὶ τὸ Δοξαστικὸ τῶν αἴνων: «Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶςˑ συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμενˑ Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἒν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος»[1]. Σὲ αὐτὸ τὸν ὕμνο καλούμαστε ὅλοι νὰ συγχωρήσωμε ἀπὸ τὴν καρδιά μας τὸ συνάνθρωπό μας, ἂν μᾶς ἔφταιξε σὲ κάτι, καὶ νὰ τὸν ἀγκαλιάσουμε μὲ χριστιανικὴ καὶ πραγματικὴ ἀγάπη. Ἔτσι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ μπορέσουμε νὰ ψάλλουμε τὸ νικητήριο παιάνα τῆς Χριστιανοσύνης «Χριστὸς ἀνέστη ἐν νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος»!

---

[1] Ὅπ.π.

Η ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Θ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὑπέροχο ἐπίσης εἶναι καὶ τὸ κοντάκιο τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, τοῦ Ρωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ «Εἰ καὶ ἐν τάφῳ κατῆλθες Ἀθάνατε, ἀλλὰ τοῦ ᾍδοῦ καθεῖλες τὴν δύναμινˑ καὶ ἀνέστης ὡς νικητής, Χριστὲ ὁ Θεός, γυναιξὶ Μυροφόροις φθεγξάμενος, Χαίρετε, καὶ τοῖς σοῖς Ἀποστόλοις εἰρήνην δωρούμενος, ὁ τοῖς πεσοῦσι παρέχων ἀνάστασιν» καθὼς καὶ ὁ Οἶκος τῆς ἑορτῆς «Τὸν πρὸ ἡλίου Ἥλιον...» [1]. Σὲ αὐτοὺς τοὺς δύο ὕμνους τονίζεται ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἡ μεγάλη νίκη τοῦ Χριστοῦ κατὰ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾍδη, ἀφ’ ἑτέρου δὲ τὸ θάρρος τῶν μυροφόρων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες πρῶτες αὐτὲς πῆγαν στὸν τάφο τοῦ Κυρίου καὶ εἶχαν τὴν ξεχωριστὴ τιμὴ νὰ δοῦν αὐτὲς πρῶτες τὸν Κύριο ἀναστάντα.

---

[1] Βλ. τὸν κανόνα τοῦ ὄρθρου τοῦ Πάσχα.

(συνεχίζεται)

Η ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Η΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος ἐπίσκοπος Κύπρου στὸν λόγο του στὴν ἁγία τοῦ Χριστοῦ ἀνάσταση ἀναφέρει: «Ὁ τῆς δικαιοσύνης τριήμερος Ἥλιος ἀνέτειλε σήμερον, καὶ πᾶσαν τὴν κτίσιν ἐφώτισενˑ ὁ τριήμερος καὶ προαιώνιος Χριστὸς ὁ βότρυς ἐβλάστησε, καὶ τὴν οἰκουμένην εὐφροσύνης ἐπλήρωσε. Τὸν ἀνέσπερον ὄρθρον ἴδωμεν, πρὸ ὄρθρου ἐγείρωμεν σήμερον, καὶ φωτὸς χαρᾶς ἐπληρώθημεν. Πύλαι ᾅδου ὑπὸ Χριστοῦ ἠνοίχθησαν, καὶ νεκροὶ ὡς ἐξ ὕπνου ἀνέστησαν. Ἀνέστη Χριστὸς ἡ τῶν πεσόντων ἀνάστασις, καὶ τὸν Ἀδὰμ συνήγειρεˑ ἀνέστη Χριστὸς ἡ πάντων ἀνάστασις, καὶ τὴν Εὔαν τῆς κατάρας ἀπήλλαξενˑ ἀνέστη Χριστὸς ἡ ἀνάστασις, καὶ τὸν πρὶν ἄκοσμον, καὶ τὰ κοσμήσας ἐφαίδρυνεν»[1]. Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ φράση «Ἀνέστη Χριστὸς», ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖται στοὺς πανηγυρικοὺς λόγους τῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, προκειμένου νὰ δείξουν τὸ μεγαλεῖο τοῦ γεγονότος τῆς ἀναστάσεως. Αὐτὴ τὴν φράση χρησιμοποιεῖ καὶ ὁ Ἰωάννης Χρυσόστομος στὸν κατηχητικό του λόγο εἰς τὴν ἁγίαν καὶ λαμπροφόρον ἡμέραν τῆς ἐνδόξου καὶ σωτηριώδους Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν Ἀναστάσεως[2].

---

[1] ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, Λόγος εἰς τὴν ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ ἀνάστασιν, PG 43, στ. 465ΑΒ.

[2] «Ἀνέστη Χριστός, καὶ σὺ καταβέβλησαι. Ἀνέστη Χριστός, καὶ πεπτώκασι δαίμονες. Ἀνέστη Χριστός, καὶ χαίρουσιν  Ἄγγελοι. Άνέστη Χριστός, καὶ ζωὴ πολιτεύεται. Ἀνέστη Χριστός, καὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματος». ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Λόγος κατηχητικὸς εἰς τὸ ἅγιον Πάσχα, PG 59, στ. 721-724. Βλ. καὶ τὴν ἀναστάσιμη ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου.

(συνχίζεται)

Η ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Z΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὁ κανόνας τῆς Ἀναστάσεως θεωρεῖται ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ἀριστουργήματα τῆς παγκοσμίου λογοτεχνίας. Ὁ Ἰωάννης Δαμασκηνὸς χρησιμοποιεῖ ἀφ’ ἑνὸς μὲν σπάνιο καὶ πλούσιο λεξιλόγιο, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἐμπερικλείει μεγάλα καὶ σπουδαῖα θεολογικὰ μηνύματα. «Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί. Πάσχα Κυρίου, Πάσχαˑ ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν, καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ᾄδοντας»[1].

Ὁ κανόνας αὐτὸς ἔχει ὡς βάση τῶν τροπαρίων του ἀποσπάσματα ἀπὸ τοὺς πανηγυρικοὺς λόγους τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ. «Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ ἡ ἀρχὴ δεξιά, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθαˑ εἴπωμεν, ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς, μὴ ὅτι τοῖς δι’ ἀγάπην τι πεποιηκόσιν, ἢ πεπονθόσιˑ συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ἀναστάσει...»[1]. «Χθὲς συνεσταυρούμην Χριστῷ, σήμερον συνδοξάζομαιˑ χθὲς συνενεκρούμην, συζωοποιοῦμαι σήμερονˑ χθὲς συνεθαπτόμην, σήμερον συνεγείρομαι»[2].

---

[1] Ὅπ.π, PG 35, στ. 396Α.

[2] Ὅπ.π, PG 35, στ. 397Β. Βλ. καὶ τὸ τροπάριο τῆς Γ΄ ᾠδῆς τοῦ Κανόνα τοῦ Πάσχα «Χθὲς συνεθαπτόμην σοι Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοιˑ συνεσταυρούμην σοι χθές, αὐτός με συνδόξασον Σωτήρ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου».

---

[1] Εἱρμὸς Α΄ ᾠδῆς Κανόνα Πάσχα.

(συνεχίζεται)