2.3.3 Ποιά η ωφέλεια των ευχών και μνημοσύνων, που τελούνται στη Θεία Λειτουργία, για τις ψυχές των κεκοιμημένων; Γ΄.

του Άριστου Θουκυδίδη

Χημικού, M.Th.

(Φωτογραφία: Αλεξία Φιλίππου)

       Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης, ακολουθώντας την Αποστολική παράδοση, συστοιχεί, λέγοντας: «Κανέν ἄλλον δέν εἶναι τόσον ὠφέλιμον εἰς τόν κεκοιμημένον, μήτε τόσης εὐφροσύνης αἴτιον καί φωτισμοῦ καί ἑνώσεως πρός τόν Θεόν, καθώς αὐτό∙ διότι αὐτό τό ἴδιον Αἷμα τοῦ Κυρίου εἶναι ἐκεῖνο τό ὁποῖον χύνεται ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἀχρείων εἰς αὐτήν τήν θυσίαν, καί αὐτό τό ἴδιον θεῖον Σῶμα εἶναι  ἐκεῖνο τό ὁποῖον θυσιάζεται ἐπάνω εἰς τό ἅγιον θυσιαστήριον»[1].

     Ό Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζοντας τη σημασία της τέλεσης των μνημοσύνων των επί «φρικτῶν μυστηρίων», λέγει: «Δέν νομοθετήθηκαν ἀπό τούς ἁγίους Ἀποστόλους χωρίς λόγο οἱ εὐχές γιά τούς ἀπελθόντες κατά τή διάρκεια τῆς προσφορᾶς τοῦ φρικτοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Λειτουργίας. Γνώριζαν ὅτι προκύπτει μεγάλο κέρδος καί πολύ ὠφέλεια γι’ αὐτούς. Ὅταν ἕνας ὁλόκληρος λαός ὑψώνη τά χέρια του σέ προσευχή καί μαζί ὅλο τό ἱερατεῖο προσφέρουν τή φρικτή θυσία, πῶς νά μήν πετύχουμε μέ τίς ἱκεσίες μας τήν θεïκή εὐσπλαχνία; Ἀλλά αὐτό ἀφορᾶ τούς ἀπελθόντας πιστούς»[2]. Έτσι το καθαυτό μνημόσυνο, όπως προαναφέρθηκε, είναι η μνημόνευση από τον ιερέα, των κεκοιμημένων, κατά τη Θεία Λειτουργία, αμέσως μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, διότι είναι μεγάλη τιμή, συμπληρώνει ο ίδιος Πατέρας, να εκφωνείται το όνομα κάποιου την ώρα που είναι παρών ο Δεσπότης Χριστός και επιτελείται η ανάμνηση εκείνη «τῆς φρικτῆς θυσίας τῶν φρικτῶν μυστηρίων »[3].

(συνεχίζεται)

---

[1] ΣΥΜΕΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, Περί τοῦ τέλους ἡμῶν... τξθ΄, τογ΄ P. G. 155, 688D-693A.

[2] ΙΩ.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Εἰς Φιλιπ. Ὁμ. 3, 4 P. G. 62, 204.

[3] ΙΔΙΟΥ, Ὁμ. 45, Περί τοῦ μή πενθεῖν σφοδρῶς τούς τελευτώντας... P. G. 63, 892.