2.7.1. Παράδεισος Θ΄.

του Άριστου Θουκυδίδη

Χημικού, M.Th.

(Σχέδιο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Επομένως στον Παράδεισο οι δίκαιοι θα δέχονται την ίδια χαρά της άκτιστης ενέργειας του Θεού, αλλά ο καθένας θα ευφραίνεται και θα φωτίζεται ανάλογα με την αξία του, δηλαδή ανάλογα με την καθαρότητα της καρδιάς και του νου του. Τα ίδια ερμηνεύει και ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης με τον απλοïκό, παραστατικό αλλά και περιεκτικό του λόγο, λέγοντας σχετικά: «Ἡ ποσότητα πάλι τῆς χαρᾶς τοῦ καθενός στόν Παράδεισο θά εἶναι διαφορετική. Ἄλλος θά ἔχη μιά δαχτυλήθρα χαρά, ἄλλος ἕνα ποτήρι, ἄλλος μιά ὁλόκληρη δεξαμενή. Ὅλοι ὅμως θά αἰσθάνωνται πλήρεις καί κανένας δέν θά ξέρη τό μέγεθος τῆς χαρᾶς, τῆς ἀγαλλιάσεως, τοῦ ἄλλου. Τά κανόνισε ἔτσι ὁ Καλός Θεός, γιατί, ἄν γνώριζε ὁ ἕνας  ὅτι ὁ ἄλλος ἔχει περισσότερη χαρά, δέν θά ἦταν τότε Παράδεισος, ἐπειδή θά ὑπῆρχε τό «γιατί ἐκεῖνος νά ἔχη περισσότερη χαρά καί ἐγώ λιγότερη;». Δηλαδή καθένας θα βλέπη στόν Παράδεισο τήν δόξα τοῦ Θεοῦ ἀνάλογα μέ τήν καθαρότητα τῶν ὀφθαλμῶν τῆς ψυχῆς του. Ἡ ὁρατότητα ὅμως δέν θά καθορισθῆ ἀπό τόν Θεό, ἀλλά θά ἐξαρτηθῆ ἀπό τήν δική του καθαρότητα»[1].

(συνεχίζεται)

---

[1] ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΟΣΙΟΥ, Λόγοι Δ΄, Οἰκογενειακή Ζωή, σ. 285.