ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ Η΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

φιλόλογος

(Σχέδιο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ο ποιητής οριοθετεί το δικό του θρησκευτικό συναίσθημα σε ποιήματα με καθαρά χριστιανικό περιεχόμενο, όπως στο ποίημα « Ανάσταση» στο όποιο τα Λαμπριάτικα βιώμα­τα στοιχειώνουν την ενδοχώρα της ψυχής του:

«Ανάσταση κι αγάπη λαμπερή,

κάθε καμπάνα χαρωπά σημαίνει

και ξημερώνει η μέρα και φορεί

στολή μ’ αστέρια κι άνθια κεντημένη...

 

Και μέσα στην καρδιά μου μυστικά

νιώθω να ξημερώνει μια ημέρα,

με κάλλη πλέον μαγικά,

οπ’ όσα είναι στη γη και στον αιθέρα».

 

Κατήγορος εκείνων που η συνείδησή τους περιφέρεται σε γραφικές λεπτομέρειες της χριστιανικής τυπολατρείας και αρκούνται σε επιδερμικές προσεγγίσεις, ο Παλαμάς στο ποίημά του «Χριστούγεννα» αναζητά τη δημιουργία άξιων κι όχι άνυδρων υποστάσεων.  Πρέπει να υπάρχει μέθεξη με τη δημιουργική πνοή του Θεού.  Η επιφάνεια και το άπλωμα εξεγείρουν τον ποιητή, ο οποίος προτιμά το βυθομέτρημα μέσα στη χριστιανική ουσία.  Τούτο προσμετράει το χριστιανικό ανάστημα, γιατί η αγάπη στο Θεό φέρει αλλοίωση στον εσωτε­ρικό άνθρωπο.  Η σχέση με το Θεό πρέπει να είναι κάθετη και όχι οριζόντια.

(συνεχίζεται)