Μαρία Χατζηνικολάου
φιλόλογος
Σε
ποιήματα ή στίχους ποιημάτων ανέσυρε τον ελληνικό κόσμο είτε ως νοσταλγία, είτε
ως συνείδηση που το φύραμά της ζωογονεί, είτε ως προβολέα για να φέξει το δρόμο
του μέλλοντος. Η χριστιανική θρησκεία ως
έγνοια του έθνους, ως συσσωρευμένη δύναμη, ως λαϊκή άξια, απασχόλησε το καλλιτεχνικό
του ενδιαφέρον και πολλές φορές την περιέπλεξε με κληρονομημένους ελληνικούς
μύθους. Όπως αναφέρει ο Κ.Τσάτσος: «Η
συνείδηση του Παλαμά έχει το άρωμα βυζαντινού χριστιανισμού και μεσαιωνικής
μυστικοπάθειας».
Ο
Παλαμάς περπατώντας μέσα στο άπλωμα των ελληνικών αξιών ανασύρει και αισθητοποιεί
το θρησκευτικό συναίσθημα, που κατά το Μ. Περάνθη «είναι ζωντανό στην ποίησή
του, όχι όμως με την έννοια της ευλάβειας ενός Παπαδιαμάντη, αλλά υφασμένο
με παιδικές αναμνήσεις, με τη γραφικότητα των εθίμων ή με το βαθύ στοχασμό, που
αναζητάει την παράδοση στις αρχαίες ρίζες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου