Καί ο Απόστολος Παύλος,
επιτιμώντας τους Χριστιανούς της Κορίνθου που κατέφευγαν στα κοσμικά δικαστήρια,
για να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές, τους λέγει: «οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἅγιοι
τόν κόσμον κρινοῦσι;»[1]. Ερμηνεύοντας το χωρίον
αυτό ο Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος αναφέρει ότι κάθε αμαρτωλός την ημέρα της
κρίσης θα αντικρύσει τόν όμοιόν του στην αιώνια ζωή μέσα στο ανεκλάλητο εκείνο
φως και θα κατακριθεί από αυτόν. Θα δει «τόν ὅμοιον αὐτοῦ καί κριθήσεται παρ’αὐτοῦ».
Έτσι οι Πατέρες θα κατακριθούν από Πατέρες, οι δούλοι και ελεύθεροι απο δούλους
και ελεύθερους, οι πλούσιοι και πτωχοί από πλούσιους και πτωχούς, οι
παντρεμένοι από αυτούς που διέπρεψαν στον γάμο, οι ανύπανδροι από τους ανύπανδρους.
Και καταλήγει ο Άγιος: «Οὕτως οὖν ἕκαστος ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν ὑπό ἑκάστου τῶν ἁγίων
κατακριθήσεται, ὥσπερ οἱ ἄπιστοι ὑπό τῶν πιστῶν καί οἱ ἁμαρτήσαντες μέν, μή
μετανοήσαντες δέ, ὑπό τῶν πλείονα ἴσως ἁμαρτησάντων καί θερμῶς μετανοησάντων
κατακριθήσονται»[2]. Έτσι
θα κριθούμε από τους Αγίους με την έννοια ότι θα μας ελέγξει η μετάνοιά τους
και το ότι, ενώ έζησαν στις ίδιες συνθήκες με μας, εκείνοι κατόρθωσαν να γίνουν δοχεία του Αγίου Πνεύματος, οπότε
δεν θα μπορούμε καθόλου να δικαιολογηθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου