ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ (Διδακτορική Διατριβή) «ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ» ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ «Βυζαντινής Μουσικής Χορδής» ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ Δ΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

φιλόλογος

(Σχέδιο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

        Η αρχαιοελληνική μουσική γραφή θα εγκαταλειφθεί σταδιακά τον 4^ο αι. μ.Χ. και θα στηριχθεί στη λογική των προσωδιακών συμβόλων, δηλαδή των τόνων. Οι τρόποι και οι κλίμακες των αρχαίων μετονομάσθηκαν από τους βυζαντινούς μελωδούς σε ήχους. Οι αρχαίοι τρόποι, Δώριος, Λύδιος Φρύγιος, Μιξολύδιος, Αιολικός, Υπολύδιος, Ιωνικός, Υποφρύγιος, σε αντίστοιχους ήχους: πρώτος, δεύτερος, τρίτος, τέταρτος, πλάγιος Α΄, βαρύς κ.λ.π.

        Οι 7 νότες της μεταβυζαντινής μουσικής, πα, βου, γα, δη, κε, ζω, νη στηρίζονται στην αρχαία μουσική, η δε ηχητική τους είναι η μουσική εκφορά των 7 πρώτων γραμμάτων του ελληνικού αλφαβήτου (ΠΑ) Α (ΒΟΥ) Β (ΓΑ) Γ (ΔΗ) Δ (ΚΕ) Κ (ΖΩ) Ζ (ΝΗ) Η.

        Άρρηκτη σχέση και δεσμός υπάρχει μεταξύ της αρχαίας, της βυζαντινής και της δημώδους λαϊκής μουσικής, αφού τον τόνο, το ύφος, το ήθος, τις κλίμακες, την παρασημαντική, το ρυθμό, τα έδινε ο ίδιος ο ελληνικός λαός, που ουδέποτε έχασε τον πολιτιστικό μουσικό ειρμό του μέσα στους αιώνες.

(συνεχίζεται)