Η ΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΧΩΜΑ της Σέλμα Λαγκερλέφ (βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας). Δ΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

φιλόλογος

(Σχέδιο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Γιατί στάθηκε ανάμεσα σ’ αυτή και τις πέτρες; Τι ήθελε εκεί; Μήπως θα έκανε την αρχή του λιθοβολισμού; Ήταν ένας άνδρας ψηλός και λεπτός, με άσπρο χιτώνα σκεπασμένο με άσπρο μανδύα.  Τα όμορφα μαλιά του έπεφταν στους ώμους του σε ίσιες καστανές μπούκλες.  Το πρόσωπό του ήταν γλυκό και όμορφο, αλλά γύρω από τα μάτια και το στόμα του ήταν σκαμμένες πολλές ρυτίδες πόνου.  Ήταν βέβαιη πως δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ πριν.  «Απέναντι σου δεν έχω φταίξει» σκέφτηκε «γιατί θέλεις να με ; δικάσεις;» Το ότι μπορούσε να είχε έρθει, για να την βοηθήσει ούτε για μια στιγμή δεν πέρασε από το νου της.  Ωστόσο, μόλις αντίκρυσε τη μορφή του, κάποια μεταβολή έγινε μέσα της.  Άρχισε να υποχωρεί το βάρος στο στήθος της.

I

Οι άλλοι, ο πατέρας της, ο αδερφός της, οι γείτονες, που την είχαν φέρει εδώ και επρόκειτο να την σκοτώσουν, συγκράτησαν για λίγο την άγρια ορμή τους.  Μια ολόκληρη ομάδα από άνδρες, που συνήθως περνούσαν την ημέρα τους με προσευχή ή με θρησκευτικές συζητήσεις, είχαν έρθει στη σκοτεινή αυλή και ένας απ’ αυτούς έδωσε την εντολή ν’ αναβάλουν ακόμη την εκτέλεση.  Τώρα άκουγε η μοιχαλίδα ένα βιαστικό ψίθυρο πίσω της.  Ξεχώρισε τις λέξεις: «Αφήστε μας να τον δοκιμάσουμε.  Αυτός είναι ο προφήτης από τη Ναζαρέτ.  Αφήστε μας να επωφεληθούμε της ευκαιρίας.  Θέλουμε να δούμε αν θα τολμήσει ν’ αρνηθεί τους Νόμους του Μωϋσέως.»

(συνεχίζεται)