Έτσι τα συμπαντικά φαινόμενα θα είναι συγκλονιστικά, όπως αποκαλύπτει και ο Απόστολος Πέτρος στη Β΄Καθολική Επιστολή του: «Ἥξει δέ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾗ οὐρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεῖα δέ καυσούμενα λυθήσονται, καί γῆ καί τά ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται»[1]. Εδώ παρατηρούμε ότι ο Απόστολος Πέτρος τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, τη χαρακτηρίζει σαν ημέρα και μάλιστα, ημέρα Κυρίου. Σε πολλά χωρία της Αγίας Γραφής, η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού εκφράζεται ως ημέρα Κυρίου, ημέρα της Κρίσεως (Α΄Ιω. 4, 17.), ημέρα Χριστού (Φιλιπ.1,10), εσχάτη ημέρα (Ιω.6, 39), ημέρα της επιφανείας της δόξης του Θεού (Τιτ. 2, 13), ημέρα της επιφανείας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ( Α΄ Τιμ. 6, 14). Λέγεται ημέρα, διότι αυτή, σε σχέση με την παρούσα ζωή που είναι σκότος, εκφράζει μια νέα πραγματικότητα. Ακόμα η εικόνα της ημέρας έχει σχέση με την εικόνα του ήλιου, και επειδή τότε θα εμφανισθεί ο Χριστός, που είναι ο ήλιος της δικαιοσύνης[2], γι’αυτό λέγεται ημέρα. Ο Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος λέγει ότι η ημέρα της έλευσης του Χριστού, ονομάζεται ημέρα Κυρίου, «ἐπειδή αὐτός ὁ τῶν ἁπάντων Θεός καί δεσπότης λάμψει τηνικαῦτα τῇ δόξῃ τῆς ἰδίας θεότητος». Καί τότε συνεχίζει ο Άγιος, ο αισθητός ήλιος θα σκεπασθεί από τη λαμπρότητα του Δεσπότου και τα άστρα θα σβήσουν και όλα τα ορατά θα υποχωρήσουν και θα δώσουν τόπο στο Ποιητή τους, ούτως ώστε αυτός που τώρα είναι σε όλους αόρατος, τότε θα είναι ο μόνος «ἡμέρα τε καί Θεός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου