ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΤΣΗΣ Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΟΥ ΣΤ΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

φιλόλογος

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

19 Νοεμβρίου 1958

Ο Κυριάκος Μάτσης, ο αετός του Πενταδάκτυλου αντιχαιρετά από το προδομένο του κρησφύγετο στο Κάτω Δίκωμο τον αετό του Μαχαιρά κι η λεβεντιά τη δόξα. Στην είσοδο του κρησφυγέτου ακούστηκε εκείνο το πρωινό της 19^ης Νοεμβρίου 1958 η φωνή του Άγγλου ανακριτή, που γνώριζε πολύ καλά την ελληνική γλώσσα.

- «Κυριάκο Μάτση παραδόσου».

Ακολούθησε σιωπή βαθιά που τη διέκοψε ο θόρυβος από το γέμισμα του όπλου του Μάτση και των δύο συντρόφων του Κώστα Χριστοδούλου και Ανδρέα Σοφιόπουλου. Πυκνός καπνός έβγαινε από το στόμιο του κρησφυγέτου από το κάψιμο εγγράφων της ΕΟΚΑ.

Η φωνή ακούστηκε ξανά και πάγωσε τον αέρα:

«Κυριάκο Μάτση παραδόσου».

Τότε ο «Μιλτιάδης» της ΕΟΚΑ απάντησε: «Δε θα με βγάλετε ζωντανό από δω μέσα. Ελάτε αν τολμάτε να με βγάλετε.

Αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας».

Πριν προλάβει «να βγει πυροβολώντας» ο μεγάλος Γιος της Κύπρου μια χειροβομβίδα του εχθρού έδωσε το ένδοξο τέλος του. Κι ο Μάτσης στεφάνωσε τη λευτεριά της Κύπρου και πέρασε στο θρύλο, κάνοντας πράξη αυτό που ο ίδιος υπογράμμισε στη Σιδηρά Διαθήκη. «Έκλεξε όσον ημπορείς τον τρόπο του θανάτου σου. Ένας ωραίος θάνατος είναι συνήθως η ευγενεστέρα πράξις της ζωής».

(συνεχίζεται)