Δ) Ο ερχομός του αντιχρίστου. Γ΄.

του Άριστου Θουκυδίδη

Χημικού, M.Th.

(Πίνακας: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

O αντίχριστος όμως θα πολεμήσει με σφοδρότητα τους δύο προφήτες και κατά παραχώρηση Θεού θα «νικήσει αὐτούς  καί ἀποκτενεί αὐτούς καί τό πτῶμα αὐτῶν ἐπί τῆς πλατείας τῆς πόλεως τῆς μεγάλης (τῆς Ἱερουσαλήμ)»[1], θα παραμείνει άταφο, λαμβάνοντας έτσι και τον στέφανο του μαρτυρίου. Ενώ θα συνεχίζεται ο διωγμός της Εκκλησίας μέχρις εσχάτων[2], θα ξεσηκωθεί πόλεμος μεταξύ των αγγελικών δυνάμεων και των δυνάμεων του εωσφόρου στον ουρανό, όπου οι δυνάμεις του σκότους θα νικηθούν ολοσχερώς και θα καταρριφθούν στη γη[3], και θα συνεχίσουν τον πόλεμο κατά της Εκκλησίας και των πιστών, « ἵνα αὐτήν ποταμοφόρητον ποιήσουν»[4]. Δηλαδή το αίμα των μαρτύρων θα τρέχει ποτάμι, όπου ο αντίχριστος θα θελήσει να πνίξει την Εκκλησία. Στο κρίσιμο αυτό στάδιο ο Χριστός θα επισπεύσει  τη  Δευτέρα Του  Παρουσία για χάρη των εκλεκτών: «Καί εἰ μή ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἄν ἐσώθη πᾶσα σάρξ∙ διά δέ τούς ἐκλεκτούς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι»[5]. Και θα έλθει ο Χριστός που με ένα φύσημά του, θα γκρεμίσει τον αντίχριστο από τον θρόνο του και θα τον διαλύσει∙ «ὅν ο Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καί καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ»[6], στέλνοντάς τον για πάντα «εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ᾑτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ»[7].

(συνεχίζεαι)

---

[1] Ἁποκ.  11, 7-8.

[2] Ἁποκ. 12, 1-6.

[3] Ἀποκ. 12, 7-9.

[4] Ἀποκ. ό.π, 15-16.

[5] Ματθ. 24, 22.

[6] Β΄ Θεσ. 2, 8.

[7] Ματθ. 25, 41.