2.4. Ανάσταση των νεκρών Δ΄.

του Άριστου Θουκυδίδη

Χημικού, M.Th.

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

      Κατά τον Απόστολο Παύλο, η ανάσταση των σωμάτων θα γίνει, διότι το απαιτεί και η θεία δικαιοσύνη: «Τούς γάρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τά διά τοῦ σώματος πρός ἅ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθόν εἴτε κακόν»[1]. Επομένως έχει και το σώμα μερίδιο στη δόξα ή στην καταδίκη του ανθρώπου και πάνω σ’αυτό συστοιχούν και οι Πατέρες και οι Εκκλησιαστικοί συγγραφείς.

       Ο Κύριλλος Ιεροσολύμων λέγει ότι πρέπει να αναστηθεί το σώμα, διότι όλα τα επράξαμε με αυτό. «Βλασφημοῦμεν διά στόματος, προσευχόμεθα διά στόματος∙ πορνεύομεν διά σώματος, ἁγνεύομεν διά σώματος∙ ἁρπάζομεν διά χειρός, ἐλεημοσύνας δίδομεν διά χειρός ...», έτσι στη μέλλουσα ζωή το σώμα θα συναπολαύσει «τῶν γενομένων»[2]. Αλλά και ο Θεολόγος Γρηγόριος διδάσκει: «Μετά θάνατον καί ἔπειτα ἀπό τή Μέση Κατάσταση, ἡ ψυχή, ἀφοῦ  ἀνακτήσει τό ἀδελφικό σῶμα, μέ τό ὁποῖο συνέζησε, συνεπολέμησε καί συνεφιλοσόφησε, ἀπό τή γῆ, ἡ ὁποία καί τῆς τό ἔδωσε καί στήν ὁποία τό εἶχε ἐμπιστευθεῖ-καί τοῦτο θά γίνει μέ τρόπο πού γνωρίζει ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος συνέδεσε σῶμα καί ψυχή καί κατόπιν τά χώρισε μέ τόν θάνατο-θά κληρονομήσει μέ τό σῶμα τήν ἐκεῖ οὐράνια δόξα»[3].

(συνεχίζεται)

---

[1] Β΄Κορ. 5, 10.

[2] ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, Κατήχησις 18, 19 ΒΕΠΕΣ 39, 240(21-26).

[3] ΓΡ. ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Λόγ. 7, Εἰς Καισάριον, 21 P. G. 35, 781C-784AB.