ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΤΣΗΣ Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΟΥ Ε΄.

Μαρία Χατζηνικολάου

φιλόλογος

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1956 απέδρασε μαζί με έξι άλλους αγωνιστές από τα Κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς, μετά από εφτάμηνη κράτηση, αφού φόρεσε ρούχα εργατών και περιβραχιόνια με τα διακριτικά γράμματα των Δημοσίων Έργων. Στη συνέχεια ανέλαβε την αρχηγία του τομέα της Κερύνειας, εμψυχώνοντας τους αγωνιστές και συμβουλεύοντας τους αγρότες στις γεωργικές εργασίες τους.

Ο «Μιλτιάδης» της Κύπρου δρασκέλισε τον Πενταδάκτυλο, τα χωριά και τις πόλεις, κρύφτηκε σε χαράδρες οργάνωσε ομάδες, έστησε ενέδρες, διεξήγαγε επιχειρήσεις, κατασκεύασε κρησφύγετα, έδωσε μάχες, νηστικός και καταλασπωμένος, άστεγος και διψασμένος, με βοηθό το Χριστό και την Παναγιά. Ψυχή φλεγόμενη ο Κυριάκος Μάτσης, βρήκε στον Αγώνα της ΕΟΚΑ την καρποφορία των ιδανικών του και έγινε ο γενικός Σύνδεσμος των αγωνιστών. «Θα ριχτώ στον Αγώνα και θα πολεμήσω τίμια και παλλικαρίσια» είπε.

Εν τω μεταξύ ο Αγώνας της ΕΟΚΑ έφτανε στις πιο ψηλές του κορυφώσεις και τα ψηλά απόκρημνα της αρετής φώτιζαν τα ολοκαυτώματα της θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου στο Μαχαιρά και των τεσσάρων ηρώων στον Αχυρώνα του Λιοπετρίου. Ο ένδοξος θάνατος του Γρηγόρη Αυξεντίου του τράνεψε το βιολογικό πείσμα να προσφέρει για την πατρίδα τα πάντα: «Ζηλεύω τον τρόπο της θυσίας του Αυξεντίου» είπε. Λόγο που φέρνει η ηχώ της ελληνικής Ιστορίας από τους προμάχους του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας «ουκ εα με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον» είπε πριν 2.500 χιλίαδες περίπου χρόνια ο Θεμιστοκλής και έσμιξε τη δόξα της Σαλαμίνας με τη δόξα του Μαραθώνα.

(συνεχίζεται)