Προτυπώσεις του Σταυρού στην Παλαιά Διαθήκη Γ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Μετά από τρεις ημέρες πορεία ο ισραηλιτικός λαός βρίσκεται στην έρημο Σουρ. Όμως δεν έχουν νερό να πιουν και αρχίζουν να γογγύζουν κατά του Μωυσή. Τότε ο Μωυσής προσεύχεται στον Θεό και ο Κύριος του δείχνει ένα ξύλο, το οποίο έβαλε στο νερό και αμέσως εγλυκάνθη το νερό: «Και έδειξεν αυτώ Κύριος Ξύλον, και ενέβαλεν αυτό εις το ύδωρ, και εγλυκάνθη το ύδωρ»[i]. Το ξύλο εκείνο δεν είχε φυσικές ιδιότητες αλλά ήταν δύναμη υπερφυσική. Το ξύλο εκείνο, που γλύκανε τα νερά της Μερράς είναι προτύπωση του σταυρού. Η υμνολογία της Εκκλησίας μας τονίζει αυτή την προτύπωση: «Ετύπου την χάριν σου, Σταυρέ, γυκαίνων Μωσής τα ύδατα τα πικρότατα ξύλω. Και γαρ πικρίας παθών ερρύσθημεν τη ση δυνάμει. διό ημάς γλύκανον ασπαζομένους σε νυν εκ κατανύξει ψυχής»[ii]. Όπως το ξύλο εκείνο γλύκανε τα πικρά νερά της Μερράς, έτσι και ο ξύλο του σταυρού γλύκανε την πικρή γεύση του απαγορευμένου ξύλου της γνώσεως, από το οποίο έφαγε ο Αδάμ και θανατώθηκε[iii]. Παρόμοιο θαύμα επιτελεί ο Κύριος διά μέσου του Μωυσή, όταν ο ισραηλιτικός λαός βρίσκεται στην έρημο Ραφιδείν. Οι εβραίοι γογγύζουν πάλιν στον Μωυσή ότι δεν έχουν νερό. Τότε ο Θεός παραγγέλλει στον Μωυσή: «Και πατάξεις την πέτραν και εξελεύσεται εξ αυτής ύδωρ, και πίεται ο λαός»[iv].Έτσι το χτύπημα του βράχου με την ράβδο του Μωυσή μεταβάλλει το βράχο σε πηγή.

(συνεχίζεται)

---

[i] Έξ. ιε΄, 25.

[ii] Τροπάριο ζ΄ ωδής, Παρασκευής δ΄ εβδομάδος των νηστειών, Τριώδιον.

[iii] Βλ. Στεργίου Ν. Σάκκου, Ο σταυρός στην Παλαιά Διαθήκη, εκδ. Χριστιανική Ελπίς, Θεσσαλονίκη 2005, σ. 90.

[iv] Έξ. ιζ΄, 6.