H ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΘΩΜΑ Ε΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Καὶ ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας τονίζει «Ὦ καλὴ ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ! Τῶν πιστῶν τὰς καρδίας εἰς ἐπίγνωσιν ἧξε καὶ μετὰ φόβου ἐβόησεν. Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου, δόξα σοι». Δηλαδὴ ἡ καλὴ ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ ὁδήγησε τὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν στὴν ἐπίγνωση τῆς δόξας τοῦ Κυρίου. Καὶ ἕνα ἄλλο τροπάριο ἀπὸ τὴν Πέμπτη ᾠδή τοῦ Κανόνα τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ ἀναφέρει: «Ὦ τῆς ἀληθῶς ἐπαινουμένης τοῦ Θωμᾶ, φρικτῆς ἐγχειρήσεως! Τολμηρῶς γὰρ ἐψηλάφησε τὴν πλευράν, τὴν τῷ θείῳ πυρὶ ἀπαστράπτουσαν». Ἐδῶ ὁ ὑμνογράφος ἐπαινεῖ τὸ φρικτὸ ἐγχείρημα τοῦ Θωμᾶ, ὁ ὁποῖος μὲ τόλμη ἐψηλάφησε τὴν πλευρὰ τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία ἀπαστράπτει τὴ θεία φωτιά.

Ἡ παράδοση φέρει τὸν ἀπόστολο Θωμᾶ νὰ εὐαγγελίζεται τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τοῦ Κυρίου στὶς ἀνατολικὲς χῶρες μεταξὺ τῆς Συρίας, Περσίας και Ἰνδιῶν. Ἕνα ἀπόκρυφο σύγγραμμα, οἱ Πράξεις, περιγράφει τὸ ἔργο τοῦ Θωμᾶ στὶς Ἰνδίες σὲ δεκατρία ἐπεισόδια, καὶ μετὰ ἀκολουθεῖ ἡ διήγηση γιὰ τὸ μαρτύριο τοῦ ἀποστόλου. Ὅταν οἱ ἀπόστολοι ἔβαλαν κλήρους γιὰ νὰ καθορίσουν τὶς περιοχὲς τῆς ἱεραποστολῆς, στὸν Θωμᾶ ἔπεσε ὁ κλῆρος νὰ κηρύξῃ τὸ Εὐαγγέλιο στὶς Ἰνδίες. Ἐπειδὴ αὐτὸς ἀρνήθηκε νὰ ἀναλάβῃ τὴν ἀποστολή, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τὸν πώλησε σὲ ἕνα Ἰνδὸ ἔμπορο, ἀφοῦ ἔλαβε καὶ κανονικὴ ἀπόδειξη ἀγορᾶς. Ὁ Θωμᾶς ὁδηγήθηκε στὸν βασιλιᾶ τῶν Ἰνδῶν Ὑνδοφέρνη. Ὁ βασιλιᾶς ἔδωσε στὸν Θωμᾶ χρήματα, γιὰ τὴν ἀνέγερση ἀνακτόρου. Ὅταν τὸν ρώτησε γιατὶ καθυστερεῖ ἡ ἀνέγερση, αὐτὸς ἀπάντησε ὅτι ἤδη ἔκτισε γι’ αὐτὸν ἀνάκτορο στοὺς οὐρανούς, διότι τὰ χρήματα τὰ ἔδωσε στοὺς πτωχούς. Ἡ ἐπιφανὴς γυναῖκα Μυγδονία ἀφοῦ ἄκουσε τὸ κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου Θωμᾶ ἐγκατέλειψε τὸν σύζυγό της, ὁπότε ὁ ἀπόστολος ρίπτεται στὴν φυλακή, ὅπου προέφερε τὸν ἐξαιρετικὸ ὕμνο τῆς ψυχῆς. Ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακὴ ἔπεισε καὶ αὐτὴ τὴν σύζυγο τοῦ νέου βασιλιᾶ Μισδαίου Τερτία νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὸν ἄνδρα της καὶ βαπτίζει τὸν γιὸ τοῦ βασιλιᾶ τὸν Ἰουζάνη. Κατὰ διαταγὴ τοῦ βασιλιᾶ φονεύτηκε στὸ ὅρος[1].

Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται τὴν 6^η Ὀκτωβρίου.

---

[1] Βλ. Π. ΧΡΗΣΤΟΥ, «Θωμᾶς», ΘΗΕ (1965), τ. 6, στ. 573-574.