Οἱ 800.000 Μάρτυρες τῆς Σερβίας Δ΄.

Τὴν ἴδια ὤρα χιλιάδες Ὀρθόδοξοι κλείστηκαν σὲ ναὸ τῆς περιοχῆς Γκλίνα, τὴν 21ην Αὐγούστου 1941, καὶ ἀφοῦ ἔψαλλαν τὴν νεκρώσιμη ἀκολουθία τοῦ ἐαυτοῦ τους, σφαγιάστηκαν ὅλοι μέσα στὸ ναό. Μόνον ὁ νεαρὸς Λιοῦμχο Γιάντακ ἐπέζησε γιὰ νὰ διηγηθῇ ἀργότερα τὰ φοβερὰ συμβάντα.

Οἱ κεφαλὲς τῶν ὀρθοδόξων ἱερέων, ποὺ σφαγιάστηκαν κατόπιν τρομερῶν βασανιστηρίων, περιφέρονταν στὶς ὁδοὺς καὶ στὶς ἀγυιὲς χλευαστικά. Ὁ γνωστὸς γιὰ τὴν ὀρθόδοξη δράση του Σέρβος Μίλας Τέσλιτς διαμελίστηκε ζωντανός, ἐνῶ ὁ παπικὸς σαδιστὴς δολοφόνος του φωτογραφίστηκε μὲ τὴν πάλλουσα ἀκόμη καρδιὰ τοῦ γενναίου ἱερομάρτυρα στὰ αἱμοσταγῆ χέρια του. Ὁ διαβόητος παπικὸς ἱερέας Βλάχο Μαργκέτιτς ἐπιδόθηκε στὸν προσηλυτισμὸ τῶν Ὀρθοδόξων στὴν παπικὴ αἵρεση. Ὅποιος ἀρνιόταν τὸν ἔγδερναν ζωντανό!

Στὴ Νυρεμβέργη δίκασαν τοὺς ἐγκληματίες τοῦ ναζισμοῦ. Γιατὶ ὅμως δὲν δικάστηκαν καὶ οἱ δολοφόνοι τῶν 800.000 ἀδελφῶν μας τῆς Ὀρθόδοξης Σερβίας καὶ ὁ μέγας ὑπεύθυνος γιὰ τὶς σφαγὲς Πάπας τῆς Ρώμης; Δὲν ἀποτελεῖ ἆραγε ἔγκλημα τὸ ὅτι στὸ Γιασένοβατς καήκαν ζωντανοὶ χιλιάδες Ὀρθόδοξοι Σέρβοι; Δὲν ἀποτελεῖ ἔγκλημα τὸ ὅτι στὸ Ζάγκρεμπ ὁ διαβόητος Ἄντε Πάβελιτς ἔδειχνε μὲ περηφάνεια ἕνα τεράστιο καλάθι τὸ ὁποῖο (καυχιόταν) ὅτι περιεῖχε 20.000 μάτια Ὀρθόδοξων Σέρβων;

Κι ὅμως! Ὄχι μόνο δὲν τιμωρήθηκαν ποτὲ αὐτοὶ οἱ δολοφόνοι, ἀλλά, ἐπιπλέον, οἱ παπικοὶ κατέβαλαν ὅλες τὶς δυνάμεις καὶ τὴν ἐπιρροή τους γιὰ νὰ ἀποσιωπηθεῖ ἡ σφαγὴ αὐτὴ τῶν 800.000 (μάλιστα: ὀκτακόσιων χιλιάδων!) Ὀρθοδόξων Σέρβων. Ἔτσι τὸ 1945, ὕστερα ἀπὸ τὴν ἦττα τοῦ ναζισμοῦ, ὁ Ἄντε Πάβελιτς κι ὁ ἀρχηγὸς τῆς Κρατικῆς Ἀσφάλειάς του δραπέτευσαν καὶ κατέφυγαν στὸ Βατικανὸ καὶ ἔγιναν καλόγηροι! Ἐκεῖ παρέμειναν γιὰ πολύ, κρυμμένοι μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Βατικανοῦ, ἀπὸ ὅπου φυγαδεύτηκαν στὴν Ἀργεντινή, ὅπου καὶ ἐθεῶντο μέχρι πρόσφατα, ἀφοῦ στὸ μεταξύ, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Καρδινάλιου Σπέλμαν, πῆραν ξένη ὑπηκοότητα.

Οἱ 800.000 (ὀκτακόσιες χιλιάδες) μάρτυρες τῆς Σερβίας μὲ τὸ τίμιο αἷμα Τους ἔγραψαν στὴν Ἱστορία μιὰ ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ὁμαδικὲς θυσίες τῆς Ὀρθοδοξίας ἡ ὁποία, στολισμένη μὲ τὸ ἡρωϊκό τους αἷμα σὰν πορφύρα καὶ βύσσο, ἱκετεύει τὸν Κύριο νὰ τὴ διασώζῃ ἀπὸ τὴν αἵρεσι καὶ τὸ σχίσμα. Ἂς ἐλπίσουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας θὰ ὁρίσῃ σύντομα τὴν ἐπίσημη μέρα, ποὺ θὰ ἑορτάζεται ἡ ἱερὴ μνήμη τους, ὤστε ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ νὰ τοὺς ἀποδίδῃ τὴν προσήκουσα τιμή.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο, «Ὀρθοδοξία καὶ Παπισμὸς σὲ διάλογο»,
ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου, Λευκωσία 1983

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 142-149, Μάιος, 2020 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 1043-104.