του Χριστόδουλου Βασιλειάδη
Στη συνάφεια αυτή θα θέλαμε να κάνουμε αναφορά και στη μετάφραση των
εκκλησιαστικών ύμνων. Είναι γνωστό ότι κάθε λέξη ενός ύμνου έχει και το ανάλογο
περιεχόμενο. Η εκκλησιαστική γλώσσα λοιπόν είχε και το ανάλογο περιεχόμενο,
αφού οι ύμνοι είναι απόρροια του εκκλησιαστικού βιώματος. Η γλώσσα, που
χρησιμοποίησαν οι υμνογράφοι της Εκκλησίας μας ήταν πλούσια, διότι ήταν πλούσιο
και το βίωμα που ζούσαν οι χριστιανοί μέσα στην Εκκλησία. Η σημερινή καθημερινή
μας γλώσσα έχει φτωχύνει και οι λέξεις έχουν χάσει το περιεχόμενό τους διότι
ακριβώς δεν υπάρχουν τα ανάλογα βιώματα στην καθημερινή ζωή των χριστιανών. Μια
μετάφραση λοιπόν των ύμνων της Εκκλησίας μας θα σήμαινε μια μεταφορά από μια
πλούσια και γεμάτη νοήματα διάλεκτο προς μια φτωχότερη και πενιχρότερη
διάλεκτο. Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Ως χριστιανοί πρέπει να ζούμε καθημερινά
μέσα στην Εκκλησία το βίωμα της εν Χριστώ ζωής. Με αυτό τον τρόπο η ζωή μας θα
αποκτήσει νόημα και περιεχόμενο. Απόρροια αυτού του βιώματος θα είναι να
εμπλουτιστεί και η γλώσσα μας με τις ανάλογες εκφράσεις και λέξεις, οι οποίες
θα εκφράζουν το καθημερινό βίωμα των χριστιανών. Έτσι θα μπορούμε εύκολα να
βιώνουμε τα νοήματα, που κρύβουν οι ύμνοι και μια μετάφραση των ύμνων θα είναι
αχρείαστη. Ακόμη θα τολμούσαμε να πούμε ότι αν παραστεί ανάγκη να γίνει μια
μετάφραση των ύμνων θα γίνει μέσα στα σωστά πλαίσια, χωρίς οι ύμνοι να χάσουν
το ανάλογο περιεχόμενό τους.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου