«᾿Ιδοὺ ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου».
του Χριστόδουλου Βασιλειάδη
Η συγκατάθεση της Παρθένου Μαρίας να
γεννήσει τον Χριστό έχει πανανθρώπινο και παγκόσμιο χαρακτήρα. Μαζί με τον λόγο
της Μαρίας μπαίνει όλος ο Λόγος του Θεού μέσα στην κοιλιά της κόρης. Με τη φωνή του αρχαγγέλου και την αποδοχή της
Παρθένου σαρκούται ο Κτίστης και Δημιουργός.
Η γιορτή του Ευαγγελισμού
στην αρχαία Εκκλησία δεν εορταζόνταν παντού την ίδια ημέρα. Στο Μιλάνο γιορταζόταν την τελευταία Κυριακή
των νηστειών, ενώ σε άλλες περιοχές την 5η Ιανουαρίου - παραμονή της
εορτής της Βαπτίσεως και Γεννήσεως του Χριστού - αφού και οι δύο εορτές
γιορτάζονταν την ίδια ημέρα, δηλαδή στις έξι Ιανουαρίου.
Το 376 μ.Χ. οι Άγιοι Πατέρες όρισαν να
γιορτάζονται παντού τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου, και ως εκ τούτου ο
Ευαγγελισμός της Θεοτόκου εννέα μήνες πριν από αυτήν, δηλαδή στις 25
Μαρτίου. Η ημέρα, κατά την οποία δέχθηκε
η Θεοτόκος τον χαιρετισμό του Αρχαγγέλου, ήταν ημέρα Κυρίου και αυτή, δηλαδή
Κυριακή.
Και όμως βρισκόμαστε
μπροστά στο συγκλονιστικότερο μυστήριο.
Τι μπορεί να σημαίνει όμως για μας το γεγονός αυτό; Από τη μια την άκρα συγκατάβαση, την «κένωση»
και την ταπείνωση του Κυρίου και Θεού μας και από την άλλη την καθαρότητα και
αγνότητα της Παναγίας Μητέρας του Κυρίου μας.
Αν θέλουμε να εορτάζουμε πραγματικά αυτό το μέγα μυστήριο, τότε ας
καθαρίσουμε την ψυχή μας από κάθε πάθος, που εμφωλεύει μέσα της, για να γίνει
κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Οι
σκέψεις και οι λογισμοί μας να γίνουν άγιες σκέψεις και άγιοι λογισμοί. Τα συναισθήματά μας να γίνουν αγνά
συναισθήματα. Οι επιθυμίες μας να μη
στρέφονται προς τα κάτω, αλλά πάντοτε να καθαρίζουμε τη ψυχή και το σώμα μας
από κάθε πάθος, για να μπορέσει έτσι να ζήσει μέσα μας ο Χριστός. Η απάντησή
της· «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» ας γίνει και δική μας
απάντηση.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου