Ἡ στάσις τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Πολυκάρπου, Ἐπισκόπου Σμύρνης, ἀπέναντι τῶν αἱρετικῶν, «οἰκουμενιστῶν» καὶ «νικολαϊτῶν» τῆς ἐποχῆς του Α΄.

Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Χρ. Εὐθυμίου

Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς

Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Νωπογραφία ἐκ τοῦ Καθολικοῦ
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου

Ἐπιθυμῶ νὰ ἀναφερθῶ δι’ ὀλίγων εἰς τὴν στάσιν τοῦ αὐθεντικοῦ Ποιμένος τῆς Ἐκκλησίας μας τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Πολυκάρπου, ἐπισκόπου Σμύρνης, ἔναντι τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι ἦσαν καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς ποιμαντορίας του πολλοὶ καὶ ἐδημιούργουν ὀξύτατα προβλήματα εἰς τὴν ἀρχέγονον Ἐκκλησίαν, κάτι ἀνάλογον, δηλαδή, τρόπον πρὸς τὰ συμβαίνοντα καὶ εἰς τὴν ἐποχήν μας.

Ὁ ἅγιος Πολύκαρπος, ὡς μαθητὴς τῶν Ἀποστόλων, ἄρα γνησιότατος φορεὺς τῆς Ἀποστολικῆς Παραδόσεως, ἀντιμετώπισε τὴν κατάστασιν κατὰ τὸ παράδειγμα τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καὶ μάλιστα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, παρὰ τοῦ ὁποίου ἐδέχθη τὴν μεγαλυτέραν ἐπίδρασιν.

Ἀντιμετωπίζοντας ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος τὸ πλῆθος τῶν Γνωστικῶν αἱρέσεων (σ.σ. πνευματικῶν προγόνων τῆς σημερινῆς μασωνίας, «νεονικολαϊτισμοῦ», «οἰκουμενισμοῦ» καὶ ἄλλων πολλῶν παρομοίων πλανῶν), αἱ ὁποῖαι προέκυψαν ἐκ τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ διὰ συγκερασμοῦ τεσσάρων εἰδῶν τῶν τότε θρησκευμάτων, γράφει πρὸς τοὺς Φιλιππησίους εἰς τὴν διασωθεῖσαν ἐπιστολήν του ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος· «Πᾶς ὃς ἂν μὴ ὁμολογῇ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθέναι, ἀντίχριστός ἐστιν, καὶ ὃς ἂν μὴ ὁμολογῇ τὸ μαρτύριον τοῦ Σταυροῦ, ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν· καὶ ὃς ἂν μεθοδεύῃ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου πρὸς τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας καὶ λέγῃ, μήτε Ἀνάστασιν μήτε Κρίσιν εἶναι, οὗτος πρωτότοκός ἐστιν τοῦ Σατανᾶ...»

(συνεχίζεται)

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 1022-1023.