«᾿Ιδοὺ ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου».
του Χριστόδουλου Βασιλειάδη
(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)
Ο Θεός, αφού έπλασε τον
Αδάμ, δημιούργησε τη σύντροφο της ζωής του, την Εύα, χωρίς να τον προειδοποιήσει.
Αντίθετα, για να προχωρήσει στο έργο της σωτηρίας του ανθρώπου, προετοίμασε
κατάλληλα την Παρθένο Μαρία και περίμενε, μέχρις ότου εκδηλώσει τη θέλησή της
για αποδοχή της σωτηρίας. Ο πρώτος Αδάμ πεθύμησε να γίνει Θεός, και όμως
απέτυχε. Και όμως ο Θεός γίνεται άνθρωπος, «ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται».
Έτσι η Σάρκωση του Λόγου
ήταν έργο, όχι μόνο του Τριαδικού Θεού, του Πατέρα δηλαδή, ο οποίος «ευδόκησε»,
της δυνάμεώς Του, η οποία «επεσκίασε», και του Πανάγιου Πνεύματος, το οποίο
«επεδήμησε», αλλά και της θελήσεως της Παρθένου Μαρίας. Όπως ο πρώτος Αδάμ πλάστηκε κατ’ ευθείαν από
τον Θεό – δεν είχε άνθρωπο πατέρα - έτσι και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο
νέος Αδάμ, όπως αναφέρει ο Άγιος Ειρηναίος, με άμεση επέμβαση του Θεού πλάστηκε
ως άνθρωπος από το παρθενικό αίμα της Παναγίας.
Η Παναγία μας ήταν
Παρθένος, γιατί ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός έπρεπε να γεννηθεί υπερφυσικά, και
όχι σύμφωνα με τους νόμους της φύσεως.
«Ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του ήλθε στη γη, για να καταργήσει τις
συνέπειες της πτώσης και να αποκαταστήσει την ευλογημένη προπτωτική κατάσταση,
γι’ αυτό ο Ίδιος γεννήθηκε χωρίς τους
¨όρους¨ της μεταπτωτικής κατάστασης, χωρίς δηλαδή συζυγική συνεύρεση. Γεννήθηκε ασπόρως από μητέρα Αειπάρθενο».
Το ακάλυπτο αυτό μυστήριο
δεν εγνώριζε ούτε ο Σατανάς, ούτε και οι Άγγελοι. Εγνώριζαν βέβαια, όπως μας λέγει ο Άγιος
Μάξιμος, την έλευση Μεσσίου, της οποίας μοναδικός σκοπός ήταν η σωτηρία των
ανθρώπων. Τους διέφευγε όμως η
ακατάληπτη σύλληψη του Κυρίου και ο τρόπος της συλλήψεως.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου