Παπαδιαμάντης καὶ Ὀρθοδοξία B΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Ὁ Ἀλέξανδρος βαπτίσθηκε στὶς 9 Ἀπριλίου τοῦ 1851 στὸν ἱερὸ ναὸ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Καθὼς ὅμως ὁ ἱερέας παπᾶ-Νικόλας ἔρριπτε τὸ λάδι στὴν Ἁγία κολυμβήθρα, ἔτυχε νὰ σχηματισθῇ αὐτόματα πάνω στὸ νερὸ σταυρὸς μὲ τὸ λάδι. Τότε ὁ παπᾶ-Νικόλας, ἐξηγῶντας αὐτὸ τὸ γεγονός, εἶπε ὅτι τὸ παιδὶ αὐτὸ θὰ γίνῃ μεγάλος.

          Ὁ Θεὸς δὲν προδιαγράφει, οὔτε προκαθορίζει τὴ ζωὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ἀλλὰ προγνωρίζει, ὡς παντογνώστης, τὴν θετικὴ ἢ ἀρνητικὴ θεληματικὴ τάση τοῦ ἀνθρώπου ἀπέναντι στὸ κάθε γεγονός, ποὺ τοῦ συμβαίνει. Ὁ ἀπειροτέλειος Θεός, ἐπειδὴ εἶναι ἐλεύθερος ὁ ἴδιος, ἔπλασε καὶ τὸν ἄνθρωπο κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωση δική του, δηλαδὴ ἐλεύθερο νὰ ἀποφασίζῃ ὁ ἴδιος γιὰ τὴν προσωπική του στάση ἀπέναντι σὲ κάθε γεγονὸς τῆς ζωῆς.

          Ὁ Θεὸς θέλει ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νὰ μετέχουν καὶ νὰ μετάσχουν τῆς δικῆς του βασιλείας καὶ δόξας. ῞Ομως δὲν μπορεῖ νὰ παραβιάσῃ τὴ θέληση τοῦ κάθε ἀνθρώπου, γιατὶ κάθε ἕνας ἀπὸ μᾶς εἶναι μιὰ ξεχωριστὴ προσωπικότητα, καὶ ἡ ᾿Εκκλησία, δηλαδὴ τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι κοινωνία προσώπων.

(συνεχίζεται)