Η ΑΡΣΕΝΟΚΟΙΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ Η΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος κάνει λόγο γιά ἕνα πραγματικό γεγονός τῆς ἐποχῆς του.  Ἀναφέρεται στήν ἀσέβεια τῶν ἐθνικῶν, ἐξ αἰτίας τῆς ὁποίας ὁ Θεός ἀποσύρει τήν χάρη Του. Γι’ αὐτό καί οἱ ἐθνικοί αὐτοί ὑποδουλώνονται σέ πάθη ἀτιμίας καί ἀλλάζουν τή χρήση τοῦ φύλου τους. Ἔτσι οἱ γυναῖκες ἀσελγοῦν μεταξύ τους, καθώς καί οἱ ἄνδρες φλογίζονται σέ ἐμπαθεῖς καί ἀκατανόμαστες ὀρέξεις μεταξύ τους.

Πολύ παραστατικά ἀναφέρει καί ὁ ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης τά ἀκόλουθα: «Ἔτσι ἔγιναν συγχαμεροί καί εἰς τήν πολιτείαν, μέ τό νά ἄφησαν τήν κατά φύσιν ἡδονήν τῶν γυναικῶν, ἡ ὁποία εἶναι εὐκολωτέρα καί ἡδονικωτέρα, καί ἔπεσαν εἰς τήν παρά φύσιν τῶν ἀνδρῶν, ἤτοι τήν ἀρσενοκοιτίαν, ἡ ὁποία εἶναι καί δυσκολωτέρα καί ἀηδεστέρα. Τό γάρ μεταλλάξαι τοῦτο δηλώνει, ὅτι ἀφῆκαν ἐκεῖνα ὁποῦ εἶχον, καί ἐπροτίμησαν ἄλλα ὁποῦ δέν εἶχον. Φανερώνει δέ ὁ ἀπόστολος μεγάλον κατήγορον τῶν δύο γενῶν, ἤτοι τῶν γυναικῶν καί τῶν ἀνδρῶν, τήν φύσιν τήν ὁποίαν παρέβησαν. Ἀφοῦ γάρ εἶπε συνεσκιασμένως, πώς αἱ γυναῖκες τῶν Ἑλλήνων ἔπραττον ἕνα ἔργον αἰσχρόν, (τό ὁποῖον οὐδέ πρέπει νά γραφθῇ ἐδῶ διά τήν αἰσχρότητα), λέγει καί περί τῶν ἀνδρῶν, ὅτι ἐξεκαύθησαν ἕνας εἰς τόν ἄλλον, φανερώνοντας μέ τό, ἐξεκαύθησαν, τόν πολύν ἐρεθισμόν καί τήν ἄκρατην ὁρμήν τῆς ἐπιθυμίας πρός τήν ἀρσενοκοιτίαν»[1].

Ἡ ἀρσενοκοιτία, τήν ὁποία ἔπρατταν οἱ ἐθνικοί, δέν ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς φυσικῆς ἐπιθυμίας των, ἀλλά προσπαθοῦσαν μέ κάθε τρόπο νά τήν πράττουν. «Ἐπειδή δέ εἶπεν ἐξεκαύθησαν εἰς τήν σαρκικήν ὄρεξιν, διά νά μή νομίσῃς ὅτι τῆς φυσικῆς ἐπιθυμίας των ἦτον ἡ ἀσθένεια, λέγει ἀκολούθως ὅτι αὐτοί κατειργάζοντο αὐτήν, ἤτοι κάθε σπουδήν ἔβαλλον εἰς τήν ἀκαθαρσίαν, κάμνοντες αὐτήν ἔργον τους καί ἀπολαμβάνοντες μισθόν τῆς ἀπό τόν Θεό ἀποστασίας καί τῆς πρός τά εἴδωλα πλάνης των, τήν τοιαύτην ἀσχημοσύνην καί κόλασιν ἔχοντες αὐτήν τήν ἰδίαν ἡδονήν ὁποῦ ἐδοκίμαζον, ὡσάν ὁποῦ ἦτον παρά φύσιν καί γεμάτη ἀπό ἀκαθαρσίαν»[2].

(συνεχίζεται)

---

[1] Ὀσίου πατρός ἡμῶν Νικοδήμου τοῦ ἁγιορείτου, Ἑρμηνεία εἰς τάς ΙΔ’ ἐπιστολάς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τόμος πρῶτος, Ἡ πρός Ῥωμαίους καί ἡ πρώτη πρός Κορινθίους, ἔκδ. Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1989, σ. 80.

[2] Ἔνθ’ ἀνωτέρω, σσ. 80-81.