ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου
Εἰκὼν “φορητή”, ὑπὸ τοῦ ἁγιογράφου Γεωργίου Τσιάμη, ἐπὶ
τοῦ εἰκονοστασίου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ «Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν τῶν ἐν Εὐβοίᾳ
διαλαμψάντων, Δαυΐδ Γέροντος καὶ Ἰακώβου τοῦ “Μὲ συγχωρεῖτε” (Τσαλίκη)», ἀνεγερθέντος
ἐντὸς τοῦ στρατοπέδου τῆς 35 Μ.Κ. παρὰ τῷ Σταυροβουνίῳ,
ἐν σωτηρίῳ ἔτει 2019
Αὐτὴ
ἡ γενικότερη «Κατάστασις Ἀποστασίας» ἀπὸ τὸν Δημιουργόν μας καὶ Θεόν μας, δὲν ἄφησεν
ἀσφαλῶς ἀνεπηρέαστον οὔτε καὶ τὴν ἐν Θεῷ πραγμάτωσιν καὶ σωτήριον βίωσιν τοῦ
μεγάλου Μυστηρίου τοῦ Γάμου!
Ὡς
συνέπεια αὐτοῦ τοῦ γεγονότος παρατηρεῖται καὶ εἰς τὰς σχέσεις τῶν φύλων μεγάλη
διαφθορά: ψεῦδος, ὑποκρισία, ξεγύμνωμα, ἀνήθικος προκλητικότης ἀνδρῶν τε καὶ
γυναικῶν, πορνεῖαι, μοιχεῖαι, πάσης φύσεως ἀσέλγειαι, μέχρι καὶ φόνοι (π.χ. ἐκτρώσεις)!
Μεγάλη
εἶναι ἡ ὑπάρχουσα αὔξησις τῶν ποικίλων συνεπαγομένων καὶ συμπεπλεγμένων ἐγκλημάτων,
λόγῳ τῆς ἀποστασίας μας ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ. Ὅπως ἤδη προαναφέραμεν, τὸ ἔγκλημα
τῶν ἐκτρώσεων, ὅπου δηλαδὴ καταντᾷ ὁ ἴδιος ὁ γονεὺς νὰ φονεύσῃ, μὲ ἰδικήν του ἀπόφασιν,
συγκατάθεσιν, ἔγκρισιν, ἀνοχήν, συμμετοχήν, καταπίεσιν, ἐνοχὴν κ.ἄ., τὸ ἰδικόν
του τὸ σπλάγχνον, τὸ ὁποῖον εἶναι ἕνα ἐντελῶς ἀθῶον καὶ ἀνυπεράσπιστον
κυοφορούμενον ζωντανὸν καὶ ἔμψυχον παιδί του!!!
Εἶναι
ὁλοφάνερον πλέον ὅτι κατὰ τὰς ἡμέρας μας ὁ θεσμὸς τῆς θεοσδότου χριστιανικῆς οἰκογενείας
ὑφίσταται ἐκ βάθρων ἀδυσώπητον σεισμικὴν δόνησιν!
Ἔπαυσε συναφῶς νὰ ὑπάρχῃ ὁ
πρέπων σεβασμὸς καὶ ἡ εὐλογημένη ὑπακοὴ τῶν τέκνων πρὸς τοὺς γονεῖς τους.
Τὰ
διαζύγια συνεχῶς ἐπαυξάνονται μὲ ῥαγδαίους ῥυθμούς…
Παντοῦ μοιχεῖαι, πορνεῖαι,
πρωτοφανεῖς καὶ ἀπερίγραπτοι ἀσωτεῖαι, μέχρι καὶ βδελυρότατοι διαστροφαί, ὅπως
π.χ. αἱ ἐπαίσχυντοι ἀσέλγειαι, πού, ἐὰν δὲν ὑπάρξῃ Μετάνοια καὶ Ἐπιστροφὴ στὸν
Νόμον τοῦ Θεοῦ, συνεπάγονται ἀναποφεύκτως, λειτουργούντων ἀδυσωπήτως καὶ τῶν
πνευματικῶν νόμων, ποικίλας καὶ φοβερὰς ἐπιπτώσεις, καρποὶ δυστυχῶς καὶ αὐταί,
τῶν ἀλόγων ἐπιλογῶν μας.
Μεγάλη ἀδιαφορία ἀπὸ
πολλοὺς πρὸς τὴν συζυγικὴν πίστιν καὶ πρὸς τὸν ἱερὸν θεσμὸν τῆς οἰκογενείας, ὅπως
τὰ ὥρισεν καὶ τὰ εὐλόγησεν ὁ Θεός ἐν τῷ ἁγίῳ Μυστηρίῳ τοῦ ἐν Χριστῷ Γάμου.
Ἐχάθη ἡ σωφροσύνη, ἐφυγαδεύθη
ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ! Καὶ ὅλαι αὐταὶ αἱ ἁμαρτίαι μᾶς φέρουν ἀντιμετώπους πρὸς τὸν ἴδιον
τὸν Θεόν! Καί, ὡς τὰ πράγματα δεικνύουν, δημιουργοῦμεν ῾῾ἐξ ἰδίων μας᾽᾽, ἀπὸ
μόνοι μας, μηδενὸς μάλιστα ἐξαναγκάζοντος, ἐκείνας τὰς ἁμαρτωλὰς προϋποθέσεις,
πού, λόγῳ τῶν ἀναποδράστων πνευματικῶν νόμων, ὅπως προείπαμεν, μᾶς ὁδηγοῦν ἀναποφεύκτως
πρὸς τὴν αὐτοτιμωρίαν μας καὶ τοιουτοτρόπως κατρακυλοῦμεν ἀδυσωπήτως πρὸς τὴν αὐτοκαταστροφήν
μας!
(συνεχίζεται)
Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 937-967.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου