Ἡ ἀρσενοκοιτία στήν Α’ πρός Τιμόθεο ἐπιστολή. A΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

1.                 Ἡ Α’ πρός Τιμόθεο ἐπιστολή.

Ὁ Τιμόθεος ἦταν πνευματικό παιδί τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Τόν ἀκολούθησε σέ ἀποστολικές περιοδεῖες καί τελικά τόν ἐγκατέστησε ἐπίσκοπο στήν  Ἔφεσο. Ἡ Α’ πρός Τιμόθεο ἐπιστολή γράφτηκε μετά τήν ἀποφυλάκιση τοῦ ἀποστόλου ἀπό τήν Ῥώμη. Σ’ αὐτήν ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν δίνει διάφορες συμβουλές στό μαθητή του, πῶς νά ποιμαίνει τό ποίμνιό του, γιά τούς ψευδοδιδασκάλους, γιά τή συμπεριφορά τῶν ἐπισκόπων, τῶν πρεσβυτέρων καί τῶν διακόνων καί ἄλλα.

 

2.                 Ἡ ἀρσενοκοιτία στήν ἐπιστολή.

Στό α’ κεφάλαιο τῆς ἐπιστολῆς, μετά τίς προσφωνήσεις, ὁ ἀπόστολος προτρέπει τόν Τιμόθεο κατά τῶν ψευδοδιδασκάλων. Σχετικά, μεταξύ ἄλλων, ἀναφέρει καί τά ἑξῆς: «Οἴδαμεν δέ ὅτι καλός ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται, εἰδώς τοῦτο, ὅτι δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δέ καί ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καί ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καί βεβήλοις, πατρολῴαις καί μητρολῴαις ἀνδροφόνοις, πόρνοις, ἀρσενοκοίταις, ἀνδραποδισταῖς, ψεύσταις, ἐπιόρκοις, καί εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ ἀντίκειται, κατά τό εὐαγγέλιον τῆς δόξης τοῦ μακαρίου Θεοῦ, ὅ ἐπιστεύθην ἐγώ» (Α’ Τιμ. α’, 8-11). Ἐμεῖς βέβαια, λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γνωρίζουμε, ὄτι ὁ νόμος εἶναι καλός, ἐάν τόν χρησιμοποιῇ κάποιος κατά τρόπο νόμιμο καί σύμφωνα μέ τό σκοπό, γιά τόν ὁποῖο δόθηκε. Ἄς γνωρίζῃ δέ καθένας, ὅτι ὁ Νόμος δέν δόθηκε καί δέν ἔχει ἰσχύ γιά τόν δίκαιο, τοῦ ὁποίου ἡ συμπεριφορά ἀνταποκρίνεται ἐκ τῶν προτέρων στό Νόμο. Ἀλλ’ ὁ Νόμος ὑπάρχει καί ἔχει ἰσχύ ἐναντίον τῶν παρανόμων καί τῶν ἀνυποτάκτων στό θεῖο θέλημα, ἐναντίον τῶν ἀσεβῶν καί ἁμαρτωλῶν, ἐναντίον ἐκείνων πού δέν ἔχουν τίποτε τό ὅσιο καί βεβηλώνουν τά πάντα. Δόθηκε καί ἔχει ἰσχύ γιά τούς πατροκτόνους καί μητροκτόνους, γιά τούς φονεῖς τῶν ἀνθρώπων, γιά τούς πόρνους, τούς ἀρσενοκοῖτες, γι’ αὐτούς πού πωλοῦν ὡς ἀνδράποδα τούς ἀνθρώπους, γιά τούς ψεῦστες καί τούς ἐπίορκους καί γιά ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι διαπράττουν καί ὅτι ἄλλο ἀντιστρατεύεται στήν ὀρθή καί ἀληθινή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, αὐτήν πού εἶναι σύμφωνη μέ τό Εὐαγγέλιο τῆς δόξης τοῦ μακαρίου Θεοῦ καί τό ὁποῖο Εὐαγγέλιο τό ἐνεπιστεύθηκε ὁ Θεός σέ μένα. Ἑπομένως, ὁ ἀπόστολος Παῦλος καθιστᾷ σαφές, ὅτι ὁ νόμος δέν εἶναι γιά τούς δικαίους, ἀλλά γιά τούς παρανόμους, μεταξύ τῶν ὁποίων καί οἱ ἀρσενοκοῖτες.

(συνεχίζεται)