Ἡ Ἐκκλησιαστική μας Μουσικὴ κατὰ τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς αἰῶνες Α

(Σχέδιο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Τὴν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν μιλᾶμε στὸν Κύριο μὲ τρεῖς τρόπους· Τὴ ψαλμῳδία, τὴν ἀνάγνωση καὶ τὴν ἐμμελῆ ἀπαγγελία. Τὰ ἱερὰ ἀναγνώσματα καὶ οἱ αἰτήσεις ἀπαγγέλλονται, οἱ εὐχὲς διαβάζονται καὶ οἱ ὕμνοι ψάλλονται.

          Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, μιλῶντας γιὰ τὴ ψαλμῳδία λέει σχετικά· “Τίποτα, πραγματικὰ τίποτα, δὲν ἀνορθώνει ἔτσι τὴ ψυχὴ καὶ δὲν ἐλευθερώνει ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ σώματος, καὶ δὲν τὴν κάνει νὰ ζήσῃ μὲ τὴ σοφία τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ καταγελάσῃ τὰ βιοτικὰ πράγματα, ὅσο μιὰ ἁρμονικὴ μελῳδία καὶ ἕνας Θεῖος ὕμνος φτιαγμένος μὲ μελῳδία καὶ ῥυθμό... ᾿Απὸ τοὺς πνευματικοὺς ψαλμοὺς πολὺ εἶναι τὸ κέρδος, πολλὴ καὶ ἡ ὠφέλεια, πολὺς ὁ ἁγιασμός, καὶ μπορεῖ νὰ γίνῃ στήριγμα κάθε πνευματικῆς σοφίας, γιατὶ καὶ τὰ λόγια τῶν ὕμνων καθαρίζουν τὴ ψυχή, καὶ τὸ ῞Αγιο Πνεῦμα γρήγορα πετᾶ καὶ κάθεται ἐπάνω στὴ ψυχὴ ποὺ ψάλλει”.

(συνεχίζεται)