Β. Δεύτερη Περίοδος (300-700 μ.Χ.). 2. Ποιητὲς καὶ Ὑμνῳδοὶ (300-700 μ.Χ.) Δ΄.

(Σχέδιο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Συνέσιος ὁ Κυρηναῖος (4ος - 5ος αἰῶνας) ᾿Επίσκοπος Κυρήνης Αἰγύπτου. ᾿Εξαίρετος μουσικὸς καὶ ὑμνογράφος. Στὰ ἔργα του ἀναφέρεται συχνὰ σὲ μουσικοὺς ὅρους καὶ μουσικὰ ὄργανα. Μελοποίησε 10 λυρικοὺς ᾿Εκκλησιαστικοὺς ὕμνους, ποὺ δὲν τοὺς οἰκειοποιήθηκε ἡ ᾿Εκκλησία, γιατὶ δὲν εἶχαν τὴν ἁπλότητα τῆς Χριστιανικῆς ποίησης. ῎Εγραψε ἐπίσης 155 ἐπιστολές.

          ᾿Ισίδωρος ὁ Πηλουσιώτης (440). Μαθητὴς τοῦ ᾿Ιωάννη Χρυσοστό-μου, διακρίθηκε καὶ ὡς μελῳδός. ῎Εδωσε Θεολογικὴ ἑρμηνεία τῶν μουσικῶν ὀργάνων, περὶ τῶν ὁποίων γίνεται μνεία στὴν ψαλμῴδηση στίχων ἀπὸ τὸ βιβλίο τῶν Ψαλμῶν. (᾿Ιδὲ Κεφ. Θ΄).

         Πρόκλος (5ος αἰῶνας). ᾿Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, ποιητὴς τοῦ Τρισαγίου ὕμνου.

          ᾿Ανατόλιος (5ος αἰῶνας). Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Ποιητὴς τῶν “᾿Αναστάσιμων Στιχηρῶν”, “᾿Ανατολικά”.

          ᾿᾿Ανδρέας ὁ Πυρρὸς (5ος αἰῶνας). ῎Εγραψε τὰ στιχηρὰ προσόμοια σὲ ἦχο Βο“Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασιν”  καὶ πολλὰ ἄλλα.

          Κῦρος Σμύρνης (5ος αἰῶνας). ῎Εγραψε τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ τῶν Θεοφανίων. 

          Κύριλλος ᾿Αλεξανδρείας (5ος αἰῶνας). Σ᾿ αὐτὸν ἀποδίδονται ὁ τριαδικὸς ὕμνος“ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ”,  ποὺ συν-αριθμήθηκε στοὺς ὕμνους τῆς Θείας Λειτουργίας ἐπὶ ᾿Ιουστινιανοῦ, τὸ ἐγκώμιο τῆς Θεοτόκου “῎Αξιόν ἐστιν...”  καὶ τὸ εὐχαριστήριο ἀπολυτίκιο “Θεοτόκε Παρθένε”.

(συνεχίζεται)