Ἡ Ἐκκλησιαστική μας Μουσικὴ κατὰ τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς αἰῶνες Β΄.

(Σχέδιο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

          Πρῶτα ὁ Χριστὸς μὲ τοὺς μαθητές του ὕμνησαν τὸ Θεὸ “καὶ ὑμνήσαντες ἐξῆλθον εἰς τὸ ὄρος τῶν ᾿Ελαιῶν” (Ματθ. 25,30) ἐνῷ ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος τονίζει· “ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς”. (᾿Εφεσ. 5,19). Ἐπίσης· “᾿Εν χάριτι ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ”(Κολοσ. 3,16).

          Εἰς τὶς ᾿Αποστολικὲς Διαταγὲς ἀναγράφεται ὅτι· “Μάλιστα δὲ ἐν τῇ ἡμέρα τοῦ Σαββάτου καὶ ἐν τῇ τοῦ Κυρίου ᾿Αναστασίμῳ, τῇ Κυριακὴ σπουδαιοτέρως ἀπαντᾶτε αἶνον ἀναπέμποντες τῷ Θεῷ” (Διαταγὲς ᾿Αποστόλων, Βιβλ. β΄, κεφ. 59).

          ᾿Επίσης ἡ λατρεία ἐτελεῖτο σὲ κρυφοὺς ναοὺς κάτω ἀπὸ τὸ ἔδαφος (Ναὸς Ἁγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Προδρόμου, Θεσσαλονίκη) ἢ σὲ ναοὺς λαξευμένους μέσα σὲ γρανιτώδη βράχο (Μετόχιο Ἁγίου Παύλου στὴν Κασσάνδρα Χαλκιδικῆς-Νέα Φώκαια).

(συνεχίζεται)