γ. ῎Αλλοι μελοποιοὶ καὶ ὑμνογράφοι Ε΄.

(Σχέδιο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          ᾿Εφραὶμ Καρίας (9ος αἰῶνας). ῎Εγραψε πολλὰ ἰδιόμελα στιχηρὰ καὶ δοξαστικά.

          Γεώργιος ᾿Αμάστριδος (870). ᾿Επίσκοπος, ποιητὴς καὶ μουσικός.

          Σέργιος Ἁγιοπολίτης (9ος αἰῶνας). Μοναχὸς καὶ ἱκανώτατος μελουργός.

          ᾿Ιγνάτιος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, προκάτοχος τοῦ Φωτίου. Ὑμνογράφος καὶ μουσικὸς ἄριστος. ῎Εγραψε ᾀσματικοὺς κανόνες στὴ Θεοτόκο καὶ πολλοὺς Ἁγίους.

          ᾿Αρσένιος μοναχός, ἐπίσκοπος Κερκύρας. Ὑμνογράφος καὶ μουσικός.

          Μᾶρκος ὁ μοναχὸς (9ος καὶ 10ος αἰῶνας). Μελούργησε τὰ τροπάρια τῶν εἰρμῶν, ἀπὸ τὴν Α΄ μέχρι καὶ τὴν Ε΄ ᾠδή, τῆς Κασσιανῆς μοναχῆς (Κύματι θαλάσσης).

          Παῦλος ὁ ᾿Αμορίου (10ος αἰῶνας). Συνέθεσε ἱκετήριο ὕμνο καὶ στιχηρὰ στὴ Θεοτόκο, ποὺ περιέχονται στὴν ᾿Οκτώηχο τοῦ ᾿Ιωάννη Δαμασκηνοῦ.

          ᾿Ιωάννης Εὐχαΐτων ὁ “Μαυρόπους” (11ος αἰῶνας). ῎Ανδρας μὲ σπουδαία παιδεία, ποιητὴς πλήθους ᾀσματικῶν κανόνων (70 στὴ Θεοτόκο, 25 πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦ, 11 στὸν ᾿Ιωάννη τὸν Πρόδρομο), διαφόρων στιχηρῶν ἰδιομέλων καὶ τῆς ἀκολουθίας τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν.

          Μιχαὴλ Ψελλὸς (1020-1106). ῎Ανδρας σοφώτατος καὶ ἄριστος μουσικός. ῎Εγραψε σπουδαῖο ἔργο περὶ Μουσικῆς, στὸ ὁποῖο, μεταξὺ τῶν ἄλλων, δίνει καὶ τοὺς ὁρισμοὺς τῶν κανόνων τῆς μελοποιΐας, τὴ διαίρεση τῶν ἤχων καὶ τὴ διαίρεση τῶν κλάδων αὐτῶν.

          Μανουὴλ ᾿Αγαλλιανὸς (11ος αἰῶνας). Διετέλεσε πρωτοψάλτης στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἁγίας Σοφίας.

          ᾿Ιωάννης Βατάτζης (13ος αἰῶνας). Αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου. Μελοποίησε πολυελέους καὶ ἄλλα μαθήματα.

(συνείχζεται)