γ. ῎Αλλοι μελοποιοὶ καὶ ὑμνογράφοι Θ΄.

(Σχέδιο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

    Ξένος ὁ Κορώνης (14ος αἰῶνας). Κατήγετο ἀπὸ τὴν Κορώνη τῆς Πελοποννήσου. Ὑπῆρξε Λαμπαδάριος καὶ μετέπειτα Πρωτοψάλτης τῆς Ἁγίας Σοφίας. ᾿Ανήκει στὴ χορεία τῶν μεγάλων μουσικῶν. Συνθέσεις του βρίσκονται στὰ χειρόγραφα τοῦ 14ου αἰώνα καὶ ἑξῆς (πρᾶγμα ποὺ καταδεικνύει τὸν αἰῶνα, ποὺ ἔζησε). Δύο μαθήματά του, τὸ Δύναμις “῞Αγιος ὁ Θεὸς”  σὲ ἦχο Β΄ μὲ τὸ κράτημα καὶ τὸ “Τὴν γὰρ σὴν μήτραν” ἀνθολογοῦνται σχεδὸν σὲ ὅλες τὶς ᾿Ανθολογίες μέχρι τὶς μέρες μας.

    Γρηγόριος Κουκουζέλης (14ος αἰῶνας). Ὑπῆρξε μαθητὴς τοῦ ᾿Ιωάννη Κουκουζέλη, καὶ διέπρεψε μετὰ τὸ δάσκαλό του. ῎Εγραψε κοινωνικά, χερουβικὰ καὶ πολλὰ κρατήματα.

  Γεώργιος Κοντοπετρῆς (14ος αἰῶνας). ᾿Εκ τῶν ἀρίστων μαθητῶν τοῦ ᾿Ιωάννη Κουκουζέλη, μὲ πλούσιο συγγραφικὸ ἔργο. ᾿Αναφέρεται ὡς “δομέστικος” , καὶ ἦταν ἄριστος ποιητὴς καὶ μουσικός. Γνωστοὶ εἶναι οἱ στίχοι τῶν μεγάλων ᾿Ανοιξανταρίων, ποὺ εἶναι παραπλήσιοι πρὸς τοὺς στίχους τοῦ ᾿Ιωάννη Κουκουζέλη, ὑένου Κορώνης καὶ Γεωργίου Παναρέτου.

(συνεχίζεται)