Τὴν ἐποχὴ τοῦ Πατριάρχη Φωτίου (820-891) ἡ ψαλτικὴ τέχνη μὲ τὴ συνεχῆ καλλιέργεια καὶ ὀργάνωση, ἦταν σὲ πλήρη ἄνθηση, καὶ ἡ Βυζαντινὴ μουσικὴ συνεχῶς ἐπεκτεινόταν. Τὴν ἐποχὴ αὐτὴ εἰσήχθη ἡ Βυζαντινὴ μουσικὴ στὴ ῾Ρωσσία, ἀφοῦ ἡ χώρα αὐτὴ δέχτηκε τὸν Χριστιανισμὸ καὶ τὰ λειτουργικὰ βιβλία τῶν Βυζαντινῶν. Κυρίως ὅμως διαδόθηκε καὶ ἐπεκτάθηκε ἡ Βυζαντινὴ μουσικὴ στὴ ῾Ρωσσία ἀπὸ τὸν Ἡγούμενο Βλαδίμηρο.
Μετὰ τὴ βάπτιση τοῦ Βλαδιμήρου ὁ Αὐτοκράτορας Μιχαὴλ ὁ Γ΄ κάλεσε στὸ Κίεβο, ἐκτὸς ἀπὸ λογίους ᾿Επισκόπους καὶ Ἱερεῖς, καὶ Ψάλτες19. ᾿Αργότερα κλήθηκαν σὲ πολλὰ μέρη τῆς ῾Ρωσσίας ψάλτες, γιὰ νὰ διδάξουν τὴ Βυζαντινὴ μουσική.
Μιχαὴλ ᾿Ανανεώτης (9ος αἰῶνας) Σύγκελλος τοῦ Πατριάρχη Ἱεροσολύμων. Θεωρεῖται ὁ πρῶτος ἄριστος μελουργὸς τῶν Οἴκων. Τὸν Μιχαὴλ ᾿Ανανεώτη, ὅπως λέγει ὁ Χρυσάφης ὁ Νέος, μιμήθηκαν οἱ μεταγενέστεροι περίφημοι μελουργοὶ ᾿Ιωάννης ὁ Γλυκύς, Νικηφόρος ᾿Ηθικός, ᾿Ιωάννης Κουκουζέλης καὶ ᾿Ιωάννης ὁ Κλαδᾶς. Τὰ μουσουργήματά του ἔχουν ἀρχαιοπρεπῆ χαρακτῆρα.
Μεθόδιος Ὁμολογητής, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (842). ῎Εγραψε στιχηρὰ ἰδιόμελα καὶ στιχηρὰ Θεοτοκία καὶ Σταυροθεοτοκία.
Θεόφιλος Αὐτοκράτωρ (830). Γνώριζε τὴ ῥυθμικὴ τῆς χειρονομίας καὶ τὴ χειρονομία τῶν χαρακτήρων ποσότητας. Εἶχε τὴν ἐπιθυμία νὰ εἶναι καὶ μελῳδός, ἀκόμη καὶ συνθέτης ὕμνων. ᾿Εμέλιζε στιχηρὰ καὶ προέτρεπε τοὺς ψάλτες νὰ τὰ ψέλνουν.
Μητροφάνης
ἐπίσκοπος Σμύρνης (μέσα τοῦ 9ου αἰώνα). ῎Εγραψε τοὺς τριαδικοὺς κανόνες ὅλων τῶν
ἤχων, ποὺ περιέχονται στὴν ᾿Οκτώηχο τοῦ ᾿Ιωάννη Δαμασκηνοῦ, καθὼς καὶ ἄλλους
κανόνες, ποὺ περιέχονται στὰ Μηναῖα. ῎Εγραψε ἐπίσης καὶ παρακλητικοὺς κανόνες,
πρὸς τὴ Θεοτόκο, γι᾿ αὐτὸ ὠνομάστηκε Θεοτοκαριογράφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου