Ἀντινικολαϊτικὰ κείμενα Ἡ οὐσιώδης διαφορὰ[1] τῶν σαρκικῶν ἁμαρτημάτων, ποὺ τὰ διακρίνει ἀπὸ τὰ ἄλλα ἁμαρτήματα Ζ΄.

(Σχέδιο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Τὸ ἀνθρώπινο σῶμα τοῦ πιστοῦ
εἶναι ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Γράφει ἀκόμα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «Ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν;» (Α΄ Κορ. στ΄, 19) Δηλαδή· «Ἢ μήπως δὲν ξέρετε ὅτι τὸ σῶμα σας εἶναι ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸ ὁποῖο κατοικεῖ μέσα σας καὶ τὸ ἔχετε λάβει ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ ἑπομένως δὲν ἀνήκετε στὸν ἑαυτό σας;» Μὲ τὸ ὑπερβατικὸ δηλαδὴ γεγονὸς ὅτι τὸ σῶμα τοῦ κάθε βαπτισμένου πιστοῦ ἀποτελεῖ ναὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι τελείως ἀνεπίτρεπτο νὰ βεβηλώνουμε, νὰ μολύνουμε μὲ τὶς σαρκικὲς ἁμαρτίες μας ἕνα τέτοιο ἀπείρου ἀξίας ναό! Ἐὰν εἶναι ἀδιανόητο γιὰ τὸν πιστὸ νὰ βεβηλώση μὲ ὁποιεσδήποτε ἀκαθαρσίες ἕνα συμβατικὸ ναό, κτισμένο ἀπὸ ἀνθρώπινα χέρια, μὲ τὰ φθαρτὰ οἰκοδομικὰ ὑλικὰ (πέτρες, σίδερα, τσιμέντο, σουβάδες, ξύλα, κ.λπ.), πόσο ἀπείρως περισσότερο εἶναι ἀνεπίτρεπτο γιὰ τὸν πιστὸ νὰ μολύνη τὸ σῶμα του; Αὐτό, ποὺ εἶναι ἀφενὸς μὲν πλασμένο ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἀφετέρου ἔχει προορισμὸ νὰ ἀναστηθῆ, ὅταν πραγματοποιηθῆ ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, καὶ ποὺ προορίζεται νὰ λειτουργῆ ὡς ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὄχι μόνο στὴν παροῦσα (τὴ βιολογικὴ) ζωή, ἀλλὰ καὶ στὴν αἰωνιότητα!

 Ἀπὸ τὸ τεῦχος 98-100, Δεκέμβριος, 2007 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».

(συνεχίζεται)