ΝΙΚΟΛΑΪΤΙΣΜΟΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Δ΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Ὑπάρχουν βαρύγδουπα ὀνόματα καλουμένων θεολόγων, ποὺ ἀσπάζονται ἀνάλογες αἱρετικὲς δοξασίες σύγχρονου Νικολαϊτισμοῦ, καὶ δυστυχῶς πολλοὶ ἄλλοι τοὺς ἀκολουθοῦν[1].

Σύγχρονος θεολόγος, ἐκφράζοντας καὶ αὐτὸς νεονικολαϊτικὲς σκέψεις καὶ ἀπόψεις, σὲ ὁμιλία του στὴν Κύπρο ἀνέφερε ὅτι ὁ γάμος δὲν εἶναι μυστήριο ἀλλὰ ἁπλῶς μιὰ τελετή, κατὰ τὴν ὁποία τάχα δύο ἄνθρωποι γίνονται δεκτοὶ σὰν συζευγμένοι μέσα στὴν κοινότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἂν ὅμως ἦταν ἔτσι τὰ πράγματα καὶ ἦταν σωστὴ ἡ ἄποψη τοῦ ἐν λόγῳ θεολόγου, τότε δὲν θὰ ὑπῆρχε λόγος νὰ συνδυάζεται χρονικὰ μὲ τὴν συνοίκηση τοῦ ἀνδρογύνου, ἀλλὰ ἡ «τελετὴ» θὰ μποροῦσε νὰ τελεστῇ μετὰ ἀπὸ κάποια χρόνια[2]! Αὐτὸ ὅμως, ἔστω καὶ ἂν λύνῃ μικροπρόθεσμα προβλήματα, σὲ βάθος χρόνου ἀποτελεῖ ὡρολογιακὴ βόμβα στὰ πνευματικὰ θεμέλια τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας καὶ τοῦ θεοσύστατου μυστηρίου τοῦ γάμου.

(συνεχίζεται)

---

[1] Ὅπως ἀναφέρει ὁ μακαριστὸς π. Θεόκλητος Διονυσιάτης «ὁ κ. Χρῆστος Γιανναρᾶς ἀνήκει εἰς τὴν ”Νέαν σχολὴν” καὶ εἶναι διαποτισμένος μὲ ἄφθονον ρασιοναλισμὸν καὶ μὲ τάσεις ἀντιπαραδοσιακὰς καὶ ἑπομένως ἀντιπατερικάς-ἀντιασκητικάς. Μὲ ἕνα λόγον ἐλευθεριάζων». Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης καὶ ἡ νεονικολαΐτικη σχολή, ἔκδ. Ἱεροῦ Κοινοβίου ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2002, σ. 20.

[2] Βλ. Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Προγαμιαῖαι σχέσεις, πολιτικὸς γάμος, ἀμβλώσεις, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἀθήνα 1986, σσ. 12-13.