ΝΙΚΟΛΑΪΤΙΣΜΟΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Β΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

Στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, τὸ τελευταῖο τοῦ Κανόνα τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὁ Κύριος μιλᾶ μὲ ἔντονα ἐλεκτικὸ λόγο γιὰ τοὺς Νικολαΐτες. Γιὰ παράδειγμα ἀπευθυνόμενος ὁ Κύριος στὸν ἐπίσκοπο Ἐφέσου, τοῦ λέγει ὅτι μισεῖ τὶς βδελυρὲς καὶ σαρκικὲς παρεκτροπὲς τῶν Νικολαϊτῶν[1]. Περαιτέρω ἀπευθυνόμενος στὸν ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Περγάμου, τοῦ λέγει ὅτι, πέραν τῶν ἐπισκοπικῶν του προτερημάτων, ὅμως ὁ Κύριος ἔχει ἐναντίον του καὶ λίγα παράπονα. Διότι ὑπάρχουν στὴν ἐπισκοπή του, καὶ ὁ ἐπίσκοπος τους ἀνέχεται, μερικούς, ποὺ τηροῦν τὴ διδασκαλία τοῦ ἐθνικοῦ μάντη Βαλαάμ, ὁ ὁποῖος δίδασκε στὸν Βαλὰκ τὸν βασιλιᾶ τῶν Μωαβιτῶν νὰ βάλῃ σκάνδαλο στοὺς Ἰσραηλῖτες γιὰ νὰ τοὺς παρασύρῃ νὰ φᾶνε εἰδωλόθυτα καὶ ἐν συνεχείᾳ νὰ πορνεύσουν. Ἐλέγχει ὁ Κύριος τὸν ἐν λόγῳ ἐπίσκοπο γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἔχει μερικοὺς στὴν ἐπισκοπή του ποὺ προσομοιάζουν μὲ τοὺς Ἰουδαίους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τοῦ Βαλαάμ[2]. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς δηλοῖ μιὰ διαφορετικὴ ὄψη τῆς πλάνης τῶν νικολαϊτῶν, ποὺ τοὺς συνδέει μὲ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη.

(συνεχίζεται)

---

[1] Ἀποκ. β΄ 6.

[2] Ἀποκ. β΄ 14-15.