ΔΙΚΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, Ο προφήτης Μωυσής Α΄.

Χριστόδουλος Βασιλειάδης

(Εικόνα: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

          Ὁ Μωυσῆς καταγόταν ἀπὸ τὴν φυλὴ Λευΐ, καὶ γεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο. Ἡ κόρη τοῦ Φαραὼ τὸν περισυνέλεξε ἀπὸ τὴν ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Νείλου, ὅπου τὸν εἶχε τοποθετήσει ἡ μητέρα του γιὰ νὰ ἀποφύγῃ τὸν θάνατο, ὁ ὁποῖος ἐπιβλήθηκε στὰ ἀρσενικὰ παιδιὰ τῶν Ἱσραηλιτῶν, καὶ τὸν υἱοθέτησε. Τοῦ ἔδωσε δὲ τὸ ὄνομα Μωυσῆς[1]. Ὅπως ἀναφέρει ὁ πρωτομάρτυρας καὶ ἀρχιδιάκονος Στέφανος «καὶ ἐπεδεύθη Μωυσῆς πάσῃ σοφίᾳ Αἰγυπτίων, ἦν δὲ δυνατὸς ἐν λόγοις καὶ ἐν ἔργοις». Ὁ Μωυσῆς δηλαδὴ ἐκπαιδεύτηκε μὲ ὅλη τὴ σοφία τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἦταν δυνατὸς τόσο σὲ λόγους συνετοὺς ὅσο καὶ σὲ δράση κοινοφελῆ γιὰ τὴν Αἴγυπτο[2].

          Κάποια φορά, ὅταν ὁ Μωυσῆς εἶδε ἕνα Αἰγύπτιο νὰ κτυπᾶ ἕνα Ἑβραῖο, σκότωσε τὸν Αἰγύπτιο[3]. Ἐξ αἰτίας αὐτοῦ ὁ Μωυσῆς ἀναγκάστηκε νὰ φύγῃ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ νὰ καταφύγῃ στὴν γῆ Μαδιάμ. Ἐκεῖ παντρεύτηκε τὴν Σεπφώρα, κόρη τοῦ ἱερέα Ἰοθόρ. Στὸ ὅρος Χωρήβ, πέραν ἀπὸ τὴν ἔρημο, ὁ Μωυσῆς εἶδε μιὰ βάτο, ἡ ὁποία φλεγόταν ἀλλὰ δὲν κατακαιόταν. Ἄκουσε δὲ τὴν φωνὴ τοῦ Θεοῦ νὰ ἐξέρχεται ἀπὸ τὴν βάτο καὶ νὰ τοῦ λέγει ὅτι ἦλθε ἡ ὥρα νὰ ἐλευθερωθῇ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀπὸ τὴ δουλεία τῶν Αἰγυπτίων[4]. Ἡ βάτος ἡ φλεγομένη ἀλλὰ μὴ κατακαιομένη συμβολίζει τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία κατὰ ἕνα θαυμαστὸ τρόπο δέχτηκε νὰ κυοφορήσῃ τὸ δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό[5].

(συνεχίζεται)

---

[1] Μωυσῆς στὰ ἑβραϊκὰ σημαίνει «αὐτὸς ποὺ σώθηκε ἀπὸ νερά». Μιὰ ἄλλη ἑρμηνεία τῆς λέξεως εἶναι ὅτι ἡ λέξη προέρχεται ἀπὸ τὸ αἰγυπτικακὸ Mos, ποὺ σημαίνει γιος.

[2] Βλ. Πραξ. ζ΄ 22.

[3] Βλ. Ἔξ. β΄ 12.

[4] Β. Ἔξ. γ΄ 1 καὶ ἑξ.

[5] Βλ. Ἀκάθιστο Ὕμνο, στ΄ ὠδή, «χαῖρε ἡ ἄφλεκτος βάτος».