Διδαχὴ Περὶ τοῦ «καιροῦ τῆς Ἀποστασίας» στὶς μέρες μας καὶ τῆς ἐξ αὐτῆς ἐξάρσεως τῶν «Παθῶν τῆς Ἀτιμίας» (Ρωμ. α´, 26) ΚΕ΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

Ἂς κάμνωμεν εἰς ὅλας τὰς θλίψεις καὶ δοκιμασίας ἁγίαν ὑπομονὴν καὶ νὰ λέγωμεν· «Δόξα τῷ Θεῷ! Αἱ δοκιμασίαι αὗται εἶναι ἕνεκεν τῶν ἁμαρτιῶν μας! Εἶναι φάρμακα διὰ νὰ θεραπευθοῦμε! Εἶναι ἀσκήσεις διὰ νὰ ἁγιαζόμεθα!»

Δὲν πρέπει ποτὲ νὰ γογγύζωμεν κατὰ τοῦ Θεοῦ. Ἡμεῖς ἐν τῇ ραθυμίᾳ μας ἐπιθυμοῦμεν νὰ εἴμεθα πάντοτε “καλά”, ὅπως συνηθίζωμεν νὰ λέγωμεν, χωρὶς νὰ ἔχωμεν δηλαδὴ δοκιμασίας εἰς τὴν ζωήν μας καὶ χωρὶς νὰ ὑπομένωμεν θλίψεις! Λανθασμένα νομίζουμε ὅτι τάχα διὰ τοῦ τρόπου τούτου εἶναι καὶ ὁ Θεὸς ῾῾καλὸς᾽᾽ μαζί μας!

Ἡ γνήσια ἀγάπη μας πρὸς τὸν Θεόν, ἀναδεικνύεται, δοκιμάζεται, ἐπαληθεύεται, ἀποδεικνύεται καὶ ἐπαυξάνεται, μέσα ἀπὸ τὰς θλίψεις, τὰς δοκιμασίας καὶ τοὺς πειρασμούς, ποὺ συναντῶμεν κατὰ τὴν πορείαν τῆς καθημέραν ζωῆς μας εἰς αὐτὸν τὸν πρόσκαιρον κόσμον!

Ἂς εὐχαριστοῦμεν λοιπὸν τὸν Θεὸν ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδίας μας δι᾽ ὅλα τὰ ἀγαθά, ποὺ μᾶς προσφέρει ἀενάως ἡ ἄπειρος Ἀγάπη Του. Καὶ ἂς ἀγωνισθοῦμε διὰ γνησίας Μετανοίας καὶ εἰλικρινοῦς Ἐπιστροφῆς μας εἰς τὸν Κύριόν μας, ὥστε νὰ εὐαρεστήσωμεν εἰς Αὐτόν καὶ νὰ ἀξιωθῶμεν καὶ τῆς ἀνεκφράστου χαρᾶς τῆς Αἰωνίου Βασιλείας Του, πρεσβείαις τῆς Πανυπερευλογημένης Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων Του τῶν Ἁγίων. Ἀμήν!

*

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 122-131, Απρίλιος, 2016 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 795-817.