Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Β΄.

Κρητιδογραφία (ἔργον μὲ “παστέλ”), ὑπὸ τῆς Μονῆς μας (2015)

Οἱ κακὲς κληρονομικὲς καταβολὲς (σ.σ. αὐτὸ ποὺ συνηθίζεται νὰ λέγεται στὶς μέρες μας ῾῾γονιδίωμα᾽᾽ ἢ ῾῾DNA᾽᾽, κ.ἄ.) δὲν εἶναι ἐμπόδιο γιὰ τὴν πνευματικὴ πρόοδο. Διότι, ὅταν ἀγωνίζεται κανεὶς ἔστω καὶ λίγο, ἀλλὰ μὲ πολὺ φιλότιμο, τότε αὐτὸς κινεῖται στὸν χῶρο τὸν πνευματικό, δηλ. στὸ θαῦμα, καὶ ὅλα τὰ ἄσχημα κληρονομικὰ τὰ διαλύει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Θεὸς πολὺ συγκινεῖται καὶ πολὺ βοηθάει μία ψυχή, ποὺ ἔχει μὲν κακὲς κληρονομικὲς καταβολές, ἀλλ᾽ ὅμως ἀγωνίζεται φιλότιμα στὸ οὐράνιο πέταγμα μὲ αὐτὴ τὴν ἀτροφική της φτερούγα - τὴν κακὴ κληρονομικότητα.

Γνωρίζω πολλοὺς ποὺ μὲ τὴ μικρὴ προσπάθεια, ποὺ κατέβαλαν καὶ μὲ τὴ μεγάλη βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἐλευθερώθηκαν ἀπὸ αὐτά.

Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι εἶναι γιὰ τὸν Θεὸ μεγάλοι ἥρωες.

Διότι, αὐτὸ ποὺ θὰ συγκινήση τὸν Θεὸ εἶναι ἡ ἐργασία (σ.σ. ὁ πνευματικὸς ἀγώνας), ποὺ θὰ κάνουμεν στὸν παλαιόν μας ἄνθρωπον.

*

Ἀπὸ τὸ περιοδικό τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ».