Πίνακας Χριστόδουλου Βασιλειάδη
— * —
Τὰ καημένα τὰ σύγχρονα παιδιὰ τὰ καταστρέφουν σήμερα μὲ διάφορες θεωρίες. Γι᾽ αὐτὸ εἶναι ἀναστατωμένα, ζαλισμένα. Ἄλλο θέλει νὰ κάνει τὸ παιδί, ἄλλο κάνει. Ἀλλοῦ θέλει νὰ πάει, ἀλλοῦ τὸ πάει τὸ ῥεῦμα τῆς ἐποχῆς. Μεγάλη προπαγάνδα γίνεται ἀπὸ σκοτεινὲς δυνάμεις, ποὺ θέλουν νὰ κατευθύνουν τὰ παιδιὰ ὅπου αὐτοὶ θέλουν.
Μετὰ τὰ παιδιὰ δὲν ἀκοῦνε οὔτε γονεῖς, οὔτε δασκάλους. Καὶ εἶναι δικαιολογημένα, γιατὶ νομίζουν πὼς ἔτσι πρέπει νὰ κάνουν. Τὰ ἐκμεταλλεύονται καὶ οἱ ἄλλοι, ποὺ δὲν νοιάζονται οὔτε γιὰ Πατρίδα οὔτε γιὰ Οἰκογένεια οὔτε γιὰ τίποτε, γιὰ νὰ πραγματοποιήσουν τὰ ἄνομα σχέδιά τους. Ἔ, αὐτὸ λίγο-πολὺ ἔχει κάνει πολὺ κακὸ στὴ νεολαία σήμερα, παρὰ πολὺ κακό, μέχρι ποὺ καταλήγουν τὰ παιδιὰ νὰ ἔχουν ἀρχηγὸ τὸ διάβολο. Φοβερό! Τὶ σᾶς δίνει καὶ τί σᾶς παίρνει, κακόμοιρα παιδιά!
Μικρὰ παιδιὰ ἀγριεμένα, μὲ τοὺς καφέδες, μὲ τὰ τσιγάρα. Ποῦ νὰ δεῖς βλέμμα λαμπερό, Χάρη Θεοῦ στὰ πρόσωπά τους!
— * —
«Δὲν εἶναι ἐλευθερία ὅταν ποῦμε στοὺς νέους ὅτι ὅλα ἐπιτρέπονται» ἔλεγε ὁ π. Παΐσιος. «Γιὰ νὰ προκόψει κανεὶς πρέπει νὰ δυσκολευθεῖ. Ἔχουμε ἕνα δενδράκι. Τὸ περιποιούμαστε, τοῦ βάζουμε πάσσαλο καὶ τὸ δένουμε μὲ σχοινί. Δὲν τὸ δένουμε μὲ σύρμα, γιατὶ θὰ τοῦ κάνουμε κακό. Μὲ τοὺς τρόπους αὐτοὺς δὲν περιορίζουμε τὸ δενδράκι; Κι ὅμως δὲν γίνεται ἀλλοιῶς. Γιὰ κοίταξε τὸ παιδάκι. Τοῦ περιορίζουμε τὴν ἐλευθερία ἀπό τὴν ἀρχή. Μόλις συλλαμβάνεται εἶναι περιορισμένο στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας· μένει ἐκεῖ ἐννιὰ μῆνες. Μόλις ἀρχίζει νὰ μεγαλώνει τοῦ βάζουμε κάγκελα. Ὅλα φαίνονται ὅτι τοῦ στεροῦν τὴν ἐλευθερία, ἀλλὰ δίχως αὐτὰ τὰ προστατευτικὰ μέτρα τὸ παιδὶ θὰ πέθαινε ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή».
— * —
Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 992-997.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου