Ὑπὸ Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Κύπρος
Τὰ
σαρκικὰ ἁμαρτήματα ὡς κώλυμα (=ἐμπόδιο) γιὰ τὴν Ἱερωσύνη
Ἐπεξηγῶντας καὶ ἀναλύοντας τὴν ἰδιαιτερότητα αὐτὴ τῶν σαρκικῶν ἁμαρτιῶν ὁ μακαριστὸς ἅγιος Γέροντας Γερμανός, γράφει σὲ μιά του ἐπιστολή: «Μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅτι κατὰ κάποιο μυστηριώδη καὶ ὑπερφυσικὸ τρόπο τὸ σῶμα αὐτοῦ, ποὺ πορνεύει, μολύνεται ἀνεξίτηλα μὲ ἕνα μόνιμο ψεγάδι. Ὑπάρχει δηλαδὴ μιὰ οὐσιαστικὴ καὶ βαθιὰ διαφορὰ μεταξὺ τῶν σαρκικῶν ἀπὸ τὰ ἄλλα ἁμαρτήματα. Καὶ ὅταν ὁ ἄνθρωπος μετανοήση, ἐξομολογηθῆ καὶ ἀλλάξη ζωή, συγχωροῦνται ὅλες οἱ ἁμαρτίες του, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως καὶ τῶν σαρκικῶν· καὶ ὅταν ἀλλάξη ζωή, μπορεῖ ἀκόμη καὶ ἅγιος νὰ γίνη! Ὅμως ἱερέας δὲν μπορεῖ νὰ γίνη αὐτός, ποὺ ἔπεσε σὲ βαριὰ σαρκικὰ ἁμαρτήματα, ὅπως εἶναι π.χ. οἱ σαρκικὲς σχέσεις, εἴτε πρίν, εἴτε ἔξω ἀπὸ τὸν Γάμο. Καὶ δὲν μπορεῖ νὰ γίνη ἱερέας, διότι «τὸ σκεῦος» τοῦ σώματός του ἔγινε ἀκατάλληλο γιὰ τὴ διακονία τῶν Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. Ὅπως δηλαδὴ τὸ ἀγγεῖο, ποὺ ἔσπασε, πού, κι ἂν ἀκόμα τὸ συναρμολογήσης καὶ τοῦ κολλήσης τὰ κομμάτια, τὸ ξαναφτιάχνεις μέν, καὶ γίνεται πάλι ἀκέραιο, ἔχει ὅμως ἀνεξίτηλα σημάδια τῶν παλιῶν θραυσμάτων. Τὸ ξανασυναρμολογημένο αὐτὸ ἀγγεῖο μπορεῖ νὰ χρησιμεύση γιὰ ὁποιαδήποτε ἄλλη δουλειά, ὄχι ὅμως καὶ γιὰ νὰ χρησιμοποιηθῆ στὴν Ἁγία Τράπεζα» (ἀπὸ τὸ βιβλίο· «Ὁ Γέρων Γερμανὸς Σταυροβουνιώτης (1906-1982)», ἔκδοση Β΄, σελ. 203).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου