Ἡ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας σημαίνει: Ἐκμηδενισμὸν τοῦ Γένους μας καὶ Ἐξαφανισμὸν τῆς πατρίδος μας

Εἰς τὴν ἀπατηλὴν καὶ φιλήδονον ἐποχήν μας, ὅπου αἱ σαρκικαὶ ἡδοναὶ κατήντησαν ῾῾θεός᾽᾽, οἱ γονεῖς περιορίζονται ἐθελουσίως εἰς τὰ ὀλίγα μόνον τέκνα, ἐπειδὴ θεωροῦν, ἀπατηλῶς, ὅτι τοιουτοτρόπως θὰ «καλοπεράσουν» αὐτοί, καὶ τὰ ὀλιγάριθμα παιδιά, ποὺ ἀποφασίζουν, ἐρήμην τοῦ θείου θελήματος, νὰ φέρουν εἰς τὸ φῶς τῆς ἡμέρας!

Λησμονοῦν δυστυχῶς ὅτι μὲ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν ἐρήμην τοῦ θείου θελήματος καὶ μὲ τὸν ἐγωκεντρικὸν ἐν πολλοῖς περιορισμὸν τῶν γεννήσεων ὁδηγεῖται τὸ ἔθνος μας, μετὰ πάσης βεβαιότητος, πρὸς ὑποδούλωσιν εἰς τοὺς ἐχθροὺς καὶ τελικῶς στὸν ὁριστικὸν ἀφανισμόν;;;

Ποία ῾῾καλοπέρασις᾽᾽ δύναται νὰ ὑπάρξῃ (τότε), εἰς μίαν ὑπόδουλον πατρίδα;;;

Ποία εὐημερία ἠμπορεῖ νὰ ἰσχύσῃ εἰς ἕνα ἔθνος, τὸ ὁποῖον ὁδεύει ἐθελουσίως πρὸς ἐξαφάνισιν;;;

Διατί, χάριν τοῦ ὑποθετικοῦ (ἀλλὰ ἐντελῶς ῾῾εἰκονικοῦ᾽᾽) προσκαίρου κέρδους θυσιάζομεν τὸ πραγματικόν, τὸ οὐσιαστικὸν καὶ αἰώνιόν μας συμφέρον, δηλαδὴ τὴν μελλοντικήν μας εὐημερίαν, προσωπικῶς, οἰκογενειακῶς καὶ ἐθνικῶς, ἀλλά, καὶ πρὸ πάντων, διακυβεύομεν τὴν αἰώνιον ζωήν μας;;;

Μετὰ τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης
Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος
Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
Σταυροβουνίου

*

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 937-967.