Ἀντινικολαϊτικὰ κείμενα Οἱ Προγαμιαῖες σχέσεις Δ΄.

ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου[1]

Εικόνα Χριστόδουλου Βασιλειάδη

— * —

Μοῦ εἶχε διηγηθεῖ ὁ Γέρο-Αὐγουστῖνος: Εἶχε πάει σὰν ἀρχάριος σὲ ἕνα Μοναστήρι στὴ Ῥωσία, στὴν πατρίδα του. Ἐκεῖ ἦταν ὅλοι σχεδὸν γεροντάκια καὶ ἔστελναν αὐτὸν ὡς διακονητή, γιὰ νὰ βοηθάει ἕναν ὑπάλληλο τῆς Μονῆς στὸ ψάρεμα, γιατὶ ἡ Μονὴ συντηρεῖτο ἀπὸ τὴν ἁλιεία. Μιὰ μέρα λοιπὸν ἦλθε ἡ κόρη τοῦ ὑπαλλήλου καὶ εἶπε στὸν πατέρα της νὰ πάει γρήγορα στὸ σπίτι γιὰ μιὰ ἐπείγουσα δουλειὰ καὶ κάθησε ἐκείνη νὰ βοηθήσει. Ὁ πειρασμὸς ὅμως τὴν εἶχε κυριέψει τὴν ταλαίπωρη καί, χωρὶς νὰ σκεφθεῖ, ὅρμησε ἐπάνω στὸν δόκιμο μὲ ἁμαρτωλὲς διαθέσεις. Ἐκείνη τὴ στιγμὴ τὰ ἔχασε ὁ Ἀντώνιος –αὐτὸ ἦταν τὸ κατὰ κόσμον ὄνομά του–, γιατὶ ἦταν ξαφνικό. Ἔκανε τὸ Σταυρό του καὶ εἶπε: «Χριστέ μου, καλύτερα νὰ πνιγῶ παρὰ νὰ ἁμαρτήσω» καὶ πετάχτηκε ἀπὸ τὴν ὄχθη μέσα στὸ βαθὺ ποτάμι! Ἀλλὰ ὁ καλὸς Θεὸς βλέποντας τὸν μεγάλο ἡρωϊσμὸ τοῦ ἁγνοῦ νέου, ποὺ ἐνήργησε σὰν νέος Ἅγιος Μαρτινιανός, γιὰ νὰ διατηρηθεῖ ἁγνός, τὸν κράτησε ἐπάνω στὸ νερό, χωρὶς κἂν νὰ βραχεῖ! «Ἐνῶ πετάχθηκα, μοῦ ἔλεγε, μὲ τὸ κεφάλι κάτω, δὲν κατάλαβα πῶς βρέθηκα ὄρθιος ἐπάνω στὸ νερό, χωρὶς νὰ βραχοῦν τὰ ῥοῦχα μου!» Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἔνιωσε καὶ μιὰ ἐσωτερικὴ γαλήνη μὲ μιὰ ἀνέκφραστη γλυκύτητα, ποὺ ἐξαφάνισε τελείως κάθε λογισμὸ ἁμαρτωλὸ καὶ κάθε ἐρεθισμὸ σαρκικό, ποὺ τοῦ εἶχε δημιουργήσει προηγουμένως μὲ τὶς ἄσεμνες χειρονομίες της ἡ κοπέλα. Ὅταν εἶδε μετὰ ἡ κοπέλα ἐπάνω στὸ νερὸ ὄρθιο τὸν Ἀντώνιο, ἄρχισε νὰ κλαίει μετανιωμένη γιὰ τὸ σφάλμα της καὶ συγκινημένη γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ θαῦμα.

— * —

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 992-997.

(συνεχίζεται)