Μεγάλη Τετάρτη

Εικόνα Χριστόδουλου Βασιλειάδη 

          Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ ἁγία ᾿Εκκλησία φέρνει στὴ μνήμη μας τὸ γεγονὸς τῆς ἀλείψεως τοῦ Κυρίου μὲ μύρο ἀπὸ τὴν πόρνη. Δύο γυναῖκες ἄλειψαν τὸν Κύριο μὲ μύρο: ἡ μία πολὺ πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἄλλη λίγες ἡμέρες προηγουμένως. Ἡ μία ἦταν πόρνη καὶ ἁμαρτωλή, ἐνῷ ἡ ἄλλη ἐνάρετη. Τὰ λόγια μας περισσεύουν μπροστὰ στὴν ἄφθαστη ὡραιότητα τῆς ὑμνογραφίας τῆς ᾿Εκκλησίας μας. Ἡ πόρνη λέγει χαρακτηριστικά, κλαίγοντας, γιατὶ ἀντιλαμβάνεται ὅτι τὰ ἔργα της εἶναι ἄξια δακρύων: «Διάλυσον τὸ χρέος ὡς κἀγὼ τοὺς πλοκάμους. ᾿Αγάπησον φιλοῦσαν, τὴν δικαίως μισουμένην, καὶ πλησίον τελωνῶν σε κηρύξω εὐεργέτα φιλάνθρωπε». Κατὰ τὴν ὥρα ποὺ ἡ ἁμαρτωλὸς προσέφερε τὸ μύρο, τότε ὁ μαθητής, δηλαδὴ ὁ ᾿Ιούδας, ἔκλειε συμφωνία μὲ τοὺς παράνομους καὶ σκληρόκαρδους ᾿Ιουδαίους.

          Ἀναφέρει παραστατικὰ στὸ Δοξαστικὸ τῶν αἴνων τὸ περιστατικό, κατὰ τὸ ὁποῖο ἡ πόρνη τρέχει νὰ ἀγοράσῃ μύρο, καὶ ὄχι φτηνὸ μύρο, ἀλλὰ πανάκριβο, γιὰ νὰ ἀλείψῃ μὲ αὐτὸ τὸν Δεσπότη Χριστό, καὶ στὸν μυροπώλη ἔλεγε δυνατά: «Δός μου τὸ μύρο, γιὰ νὰ ἀλείψω καὶ ἐγὼ αὐτόν, ὁ ὁποῖος ἐξαφάνισε ὅλα μου τὰ πταίσματα καὶ τὶς ἁμαρτίες».

 Χριστόδουλος Βασιλειάδης, Κείμενα ἐπὶ ζητημάτων τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, Ἐορτολόγιο, Τριώδιο-Πεντηκοστάριο, Ὀρθόδοξοι προβληματισμοί, ἐκδόσεις Ἁγία Ταϊσία, Λευκωσία 2017.

(συνεχίζεται)