Διδαχὴ Περὶ τοῦ «καιροῦ τῆς Ἀποστασίας» στὶς μέρες μας καὶ τῆς ἐξ αὐτῆς ἐξάρσεως τῶν «Παθῶν τῆς Ἀτιμίας» (Ρωμ. α´, 26) Ι΄.

ὑπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου
Ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, σύγχρονον ἔργον τῆς Μονῆς μας, “παστέλ”, 2016, βάσει πρωτοτύπου προσκυνηματικῆς Εἰκόνος, τοῦ μακαριστοῦ μας Γέροντος Διονυσίου Α´ Χρηστίδη (ἡγουμενεύσαντος: 1889-1902).

(8) Μὴν καταντῶμεν τὸ «Δια-δίκτυο» σὲ «Δια(βόλου)-δίκτυο»

Τέλος, {ἐὰν ὑπάρχη τέλος εἰς τὴν ὀδυνηρὰν ταύτην, καὶ μόνον ἐνδεικτικῶς ἀναφερομένην, ἀπαρίθμησιν τῶν ἁμαρτωλῶν συμπεριφορῶν τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ἐπιλέγει νὰ ζῆ ὄχι τὴν κατὰ Χριστὸν ζωήν, ἀλλ᾽ ἀντιθέτως, τὴν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ Ἀποστασία, (δημιουργώντας συχνάκις καὶ ῾῾ἰδικόν του εὐαγγέλιον᾽᾽, ῾῾κομμένο καὶ ραμμένο᾽᾽ εἰς τὰ ἰδικά του ἐγωκεντρικὰ καὶ φιλήδονα μέτρα, τὸ ὁποῖον, ἰδικό του ῾῾εὐαγγέλιον᾽᾽, δηλώνει πὼς τάχα τὸ πιστεύει καὶ τὸ ἀκολουθεῖ)}, καθίσταται ἄκρως ἀναγκαΙον νὰ ἀναφερθῶμεν καὶ εἰς τὴν ψυχοκτόνον καὶ λίαν ψυχοβλαβῆ ἐπίδρασιν, ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν τῶν συγχρόνων (συχνάκις σατανικῶς ἐμπνεομένων) ἀκουσμάτων, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ τῆς ἀνεξελέγκτου ὁράσεως τῆς τηλεοράσεως, ἀλλὰ καὶ ἑτέρων ἐφαμάρτων, ἕως καὶ τῶν αἰσχροτάτων θεαμάτων, ποὺ παρέχει ἀφειδῶς (ἀκόμη καὶ πρὸς μικρὰ ἀθῶα ἀγγελάκια-παιδάκια), ἡ σύγχρονος (καὶ συνεχῶς ἀναβαθμιζομένη) ἠλεκτρονικὴ τεχνολογία, καὶ μάλιστα, τοῦ ἐν πολλοῖς καὶ συνηθέστατα ἐν καταχρήσει, ἐν παραχρήσει καὶ ἄρα ἐν ἁμαρτωλῇ χρήσει χρησιμοποιουμένου ῾῾δια-δικτύου᾽᾽.

Ἀσφαλέστατα δύναται νὰ καθίσταται χρήσιμο τὸ διαδίκτυο, ὅταν ὅμως χρησιμοποιεῖται ἐπωφελῶς καὶ ὄχι διὰ πονηροὺς καὶ ἁμαρτωλοὺς σκοπούς.

Αὐτὸ τὸ ῾῾δίκτυον᾽᾽ ὅμως οὐχὶ σπανίως, ἐκπίπτει, καταπίπτει καὶ καταλήγει (λόγῳ τῆς ἐφαμάρτου καὶ ἐπικινδύνου ὑφ᾽ ἡμῶν ἐθελουσίας ἐπιλογῆς καὶ χρήσεως) εἰς… ῾῾δια-(βόλου)-δίκτυον᾽᾽.

Καὶ αὐτὸ τὸ κατάντημα, τὸ ἐπαναλαμβάνομεν καὶ τὸ τονίζομεν, συμβαίνει ἀσφαλῶς λόγῳ τῶν ἰδικῶν μας ἐμπαθῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐπιλογῶν!

Δὲν πταίει ἡ τεχνολογία αὐτὴ καθ᾽ ἑαυτή, ἀλλὰ, λόγῳ τῆς ἁμαρτωλῆς ἐκ μέρους μας καταχρήσεως αὐτῆς, καθίσταται αὕτη, εὐκόλως, φορέας τῆς ἀνηθικότητος, ποὺ δυνατὸν νὰ ὁδηγήση τελικῶς τὸν ἄνθρωπον εἰς πᾶσαν ἁμαρτίαν, ἕως καὶ εἰς αὐτὴν ἀκόμη τὴν ῾῾ἀθεΐαν᾽᾽!

Πόσοι αἰσχροὶ λογισμοὶ καὶ φαντασιώσεις, πόσαι ἀναίσχυντοι πράξεις, πόσαι ἐπικίνδυνοι ῾῾γνωριμίαι᾽᾽, πόσαι διολισθήσεις, πόσαι πορνεῖαι καὶ μοιχεῖαι, συμβαίνουν κατὰ νοῦν, κατὰ διάνοιαν καὶ τελικῶς καὶ εἰς τὴν πρᾶξιν, ἀρχῆς συχνάκις γενομένης ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῶν ὡς ἄνω θεαμάτων καὶ ἀκουσμάτων!

 (συνεχίζεται)

 Ἀπὸ τὸ τεῦχος 122-131, Απρίλιος, 2016 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σσ. 749-817.