Ο απόστολος Παύλος
κάνει λόγο για ένα πραγματικό γεγονός της εποχής του. Αναφέρεται στην ασέβεια των εθνικών, εξ
αιτίας της οποίας ο Θεός αποσύρει την χάρη Του.
Γι’ αυτό και οι εθνικοί αυτοί υποδουλώνονται σε πάθη ατιμίας και
αλλάζουν τη χρήση του φύλου τους. Έτσι
οι γυναίκες ασελγούν μεταξύ τους, καθώς και οι άνδρες φλογίζονται σε εμπαθείς
και ακατανόμαστες ορέξεις μεταξύ τους.
Πολύ παραστατικά αναφέρει και ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
τα ακόλουθα: «Έτσι έγιναν σιχαμεροί και
εις την πολιτείαν, με το να άφησαν την κατά φύσιν ηδονήν των γυναικών, η οποία
είναι αυκολώτερα και ηδονικότερα, και
έπεσαν εις την παρά φύσιν των ανδρών, ήτοι την αρσενοκοιτίαν, η οποία είναι και
δυσκολότερα και αηδεστέρα. Το γάρ
μεταλλάξαι τούτο δηλώνει, ότι αφήκαν εκείνα όπου είχον, και επροτίμησαν άλλα
όπου δεν είχον. Φανερώνει δε ο απόστολος
μεγάλον κατήγορον των δύο γενών, ήτοι των γυναικών και των ανδρών, την φύσιν
την οποίαν παρέβησαν. Αφού γάρ είπε
συνεσκιασμένος, πώς αι γυναίκες των Ελλήνων έπραττον ένα έργον αισχρόν, (το
οποίον ουδέ πρέπει να γραφθή εδώ δια την αισχρότητα), λέγει και περί των
ανδρών, ότι εξεκαύθησαν ένας εις τον άλλον, φανερώνοντας με το, εξεκαύθησαν,
τον πολύν ερεθισμόν και την άκρατην ορμήν της επιθυμίας προς την αρσενοκοιτίαν» [1].
[1] Οσίου πατρός ημών Νικοσήμου του αγιορειτου, Ερμηνεία εις τας ΙΔ’ επιστολάς του αποστόλου Παύλου, τόμος πρώτος, Η προς Ρωμαίους και η πρώτη προς Κορινθίους, έκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσαλονίκη 1989, σ. 80.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου