Οι απόστολοι Βαρνάβας και Παύλος στην Κύπρο ΣΤ΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλος Βασιλειάδης)

Η θεολογία της διηγήσεως των Πράξεων των Αποστόλων

1. Οι απόστολοι Βαρνάβας και Παύλος

Οι χριστιανοί μετά την Ανάσταση του Χριστού απετέλεσαν ανεξάρτητη κοινωνία από τη συναγωγή, γι’ αυτό και ονομάστηκαν Εκκλησία. Έτσι, ανεξάρτητα από τη λατρεία του Ναού και της Συναγωγής, άρχισε να διαμορφώνεται μια νέα λειτουργική ζωή[i]. Η Εκκλησία της Αντιόχειας είναι η πρώτη μεικτή χριστιανική κοινότητα, που συγκροτήθηκε από Ιουδαίους και εθνικούς. Γι΄ αυτό είχε μια πιο φιλελεύθερη οργάνωση από την Εκκλησία των Ιεροσολύμων[ii].

Στη διήγηση των Πράξεων των Αποστόλων ο απόστολος Βαρνάβας αναφέρεται πρώτος και τελευταίος ο Παύλος (Πράξ. ιγ΄ ,1). Ο ιερός Χρυσόστομος, ερμηνεύοντας το χωρίο αυτό, αναφέρει τα εξής χαρακτηριστικά: «Έτι Βαρνάβα πρώτον μνημονεύει· ούπω γαρ Παύλος ην λαμπρός, ούπω σημείον ουδέν ειργάσατο»[iii]. Το όνομα του αποστόλου των εθνών Παύλου τίθεται τελευταίο, γιατί δεν είχε ακόμη κάνει οτιδήποτε θαυμαστό σημείο, ούτε ήταν ακόμα λαμπρός ο Παύλος. Στο χωρίο αυτό των Πράξεων των Αποστόλων ο απόστολος Παύλος αναφέρεται ως προφήτης. Αυτή είναι η μοναδική περίπτωση στις Πράξεις, όπου γίνεται σαφής λόγος για τον απόστολο των εθνών Παύλο, ως προφήτη[iv].

(συνεχίζεται)

---

[i] Βλ. όπ.π., σ. 164.

[ii] Βλ. όπ.π., σ. 155.

[iii] ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Υπόμνημα εις τας πράξεις των αποστόλων, 27, PG 60, 205. Πρβλ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Απαρχές, σ. 159.

[iv] Βλ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Απαρχές, σ. 163.