Οἱ τρεῖς κύριες καὶ καίριες πτώσεις τοῦ σατανᾶ μέσα εἰς τὸν ῥοῦν τῆς Ἱστορίας τοῦ σύμπαντος κόσμου Γ΄.

*

Ἡ ὡς ἄνω ἀναφερομένη δευτέρα συντριβὴ τοῦ Σατανᾶ, δηλαδὴ τὸ ῾῾δέσιμο᾽᾽ τοῦ Σατανᾶ γιὰ ῾῾1000 χρόνια᾽᾽, δηλοῖ ὅτι αὐτὸς μένει “κουτσουρεμένος”, μὲ ἀκρωτηριασμένη δηλαδὴ τὴ δύναμί του, μὲ ῾῾καίριο φρένο᾽᾽ στὴν αὐθάδεια καὶ τὴν καταστροφική του μανία, τὴν δυναμικὴ παρουσία εἰς τὸν κόσμον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῶν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες Ἁγίων τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν Ἁγιαστικῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας (Ὀρθοδοξίας) μέσα στὸν κόσμο!

Λέγει ἐπ᾽ αὐτοῦ σύγχρονος ἅγιος ἑρμηνευτής:

«Αὐτὸ τὸ ἀναφερόμενο ῾῾δέσιμο τοῦ σατανᾶ᾽᾽ γιὰ 1000 χρόνια, συμβαίνει καὶ ἰσχύει μόνο γιὰ τοὺς ἐνσυνειδήτους, βαπτισμένους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι βιώνουν ἐν ἐπιγνώσει καὶ ἐν ἀληθινῇ μετανοίᾳ τὴν ἐν Χριστῷ πνευματικὴν ζωὴν μέσα στοὺς κόλπους τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας!

Τὰ ῾῾χίλια χρόνια᾽᾽ εἶναι ἕνας συμβολικός, ῾῾στρογγυλευμένος ἀριθμός᾽᾽, ποὺ φανερώνει τὸ μεταξὺ τῶν δύο Παρουσιῶν τοῦ Χριστοῦ χρονικὸ διάστημα. Δηλαδὴ τὸν χρόνο, κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ὁποίου κηρύττεται καὶ βιοῦται τὸ Εὐαγγέλιον ἐπὶ τῆς γῆς: Ἀπὸ τῆς ἐν σαρκὶ Πρώτης Ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν κόσμο, μέχρι τοῦ χρόνου ὀλίγον πρὸ τῆς Δευτέρας Του Παρουσίας!

Μετὰ ὅμως ἀπὸ τὴν παρέλευσι τῆς μακρᾶς περιόδου τοῦ Εὐαγγελίου (ποὺ συμβολικῶς διατυπώνεται ὡσὰν ῾῾1000 χρόνια᾽᾽), καὶ ὀλίγον πρὶν ἀπὸ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, (ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ Χριστιανοὶ θὰ ῾῾κοσμικοποιηθοῦν᾽᾽ σὲ ὕψιστο βαθμό, τόσο πολὺ μάλιστα, ὥστε θὰ ἀμνηστευθοῦν ἀπὸ τοὺς νόμους τῶν ἀνθρωπίνων κυβερνήσεων οἱ ἁμαρτίες. Καὶ θὰ καταντήσουμε στὸ ἔσχατο κατάντημα, ὥστε νὰ γίνουν “νόμοι” οἱ αἰσχρὲς ἁμαρτίες. Καὶ θὰ πραγματοποιηθῇ αὐτὸ (τὸ αἶσχος) ἀκόμη καὶ μὲ ἀποφάσεις “κοινοβουλίων” καὶ “κυβερνήσεων”), τότε, αὐτή, ἡ Ἐσχάτη Μεγάλη καὶ Ὑπέρτατη ᾽Αποστασία, θὰ διευκολύνῃ καὶ θὰ ἐπιτρέψῃ καὶ θὰ ἐπιφέρῃ τὸ ῾῾λύσιμο᾽᾽ τοῦ Σατανᾶ» (Λόγος τοῦ μακαριστοῦ ἁγίου Γέροντος Ἀθανασίου Μυτηλιναίου).

Μέσα σὲ αὐτὴ τὴν Τελικὴ Περίοδο τῆς Μεγάλης Ἀποστασίας, μέσα δηλαδὴ εἰς αὐτὸ τὸ βορβορῶδες περιβάλλον, θὰ δυνηθῇ νὰ ἀναδυθῇ καὶ νὰ δράσῃ ὁ Τελικὸς Ἀντίχριστος μαζὶ μὲ τὸν Τελικό του Ψευδοπροφήτη!

Στὴν συνέχεια ὅμως, θὰ συμβῇ ταχύτατα καὶ κατακλυσμιαία ἡ ἐξέλιξις τῶν ἱστορικῶν γεγονότων! Στὸ τέλος θὰ γίνῃ ἡ Τελικὴ Κρίσις, ἡ Δευτέρα καὶ Ἔνδοξη Παρουσία τοῦ Χριστοῦ! Καὶ θὰ πραγματοποιηθῇ πλέον τὸ τέλος τοῦ ῾῾Ἱστορικοῦ Χρόνου᾽᾽, ὅπως δηλαδὴ ἀντιλαμβανόμαστε αὐτὸν τὸν χρόνο καὶ τὸν “ζοῦμε”, στὴν παροῦσα ἐφήμερή μας ἐπίγεια ζωή!

Μετὰ ταῦτα ἀρχίζει, ὁριστικῶς, ἡ ἔνδοξος καὶ ἀτελεύτητος, ἡ ἄῤῥητος Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ἐν πλήρει Δυνάμει!» (Ἀποκ. κ´, 10 καὶ ἑξῆς.)

Ἀπὸ τὸ τεῦχος 132-141, Δεκέμβριος, 2019 τοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυροβουνίου «Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ». σ. 1111-1115.