του Χριστόδουλου Βασιλειάδη
(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)
Ἀπόδειξη τῆς θέσεως αὐτὴ βλέπουμε σὲ
διάφορα παραδείγματα τῆς Ἁγίας Γραφής. Στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως ἀναφέρεται ὅτι ὁ
Νώε μετὰ τὶς σαράντα μέρες τοῦ κατακλυσμοῦ ἄνοιξε τὴν θυρίδα τῆς κιβωτοῦ, τὴν ὁποία
εἶχε κατασκευάσει καὶ ἀπέστειλε τὸν κόρακα γιὰ νὰ δῇ ἂν σταμάτησε νὰ ὑπάρχῃ νερὸ
στὴ ξηρά. Ὁ κόρακας ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴν κιβωτὸ δὲν ἐπέστρεψε πλέον, οὔτε καὶ ὅταν
ξεράνθηκε ἐντελῶς τὸ νερὸ ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια τῆς γῆς. «Καὶ ἐγένετο μετὰ
τεσσαράκοντα ἡμέρας ἠνέῳξε Νῶε τὴν θυρίδα τῆς κιβωτοῦ, ἣν ἐποίησε, καὶ ἀπέστειλε
τὸν κόρακα τοῦ ἰδεῖν, εἰ κεκοπίακε τὸ ὕδωρ∙ καὶ ἐξελθών, οὐκ ἀνέστρεψεν ἕως τοῦ
ξηρανθῆναι τὸ ὕδωρ ἀπὸ τῆς γῆς»[1].
Στὸ χωρίο αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ὁ κόρακας ἐπέστρεψε πίσω στὴν κιβωτό, ὅταν
ξηράνθηκε τὸ νερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου