ΔΙΚΑΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ, Ο προφήτης Μωυσής Β΄.

του Χριστόδουλου Βασιλειάδη

(Σκίτσο: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)

        Κάποια φορά, ὅταν ὁ Μωυσῆς εἶδε ἕνα Αἰγύπτιο νὰ κτυπᾶ ἕνα Ἑβραῖο, σκότωσε τὸν Αἰγύπτιο[1]. Ἐξ αἰτίας αὐτοῦ ὁ Μωυσῆς ἀναγκάστηκε νὰ φύγῃ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ νὰ καταφύγῃ στὴν γῆ Μαδιάμ. Ἐκεῖ παντρεύτηκε τὴν Σεπφώρα, κόρη τοῦ ἱερέα Ἰοθόρ. Στὸ ὅρος Χωρήβ, πέραν ἀπὸ τὴν ἔρημο, ὁ Μωυσῆς εἶδε μιὰ βάτο, ἡ ὁποία φλεγόταν ἀλλὰ δὲν κατακαιόταν. Ἄκουσε δὲ τὴν φωνὴ τοῦ Θεοῦ νὰ ἐξέρχεται ἀπὸ τὴν βάτο καὶ νὰ τοῦ λέγει ὅτι ἦλθε ἡ ὥρα νὰ ἐλευθερωθῇ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἀπὸ τὴ δουλεία τῶν Αἰγυπτίων[2]. Ἡ βάτος ἡ φλεγομένη ἀλλὰ μὴ κατακαιομένη συμβολίζει τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία κατὰ ἕνα θαυμαστὸ τρόπο δέχτηκε νὰ κυοφορήσῃ τὸ δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό[3].

(συνεχίζεται)

---

[1] Βλ. Ἔξ. β΄ 12.

[2] Β. Ἔξ. γ΄ 1 καὶ ἑξ.

[3] Βλ. Ἀκάθιστο Ὕμνο, στ΄ ὠδή, «χαῖρε ἡ ἄφλεκτος βάτος».