του Χριστόδουλου Βασιλειάδη
(Πίνακας: Χριστόδουλου Βασιλειάδη)
Παρόμοια καὶ στὸ βιβλίο τῶν Ψαλμῶν ἀναφέρεται
«ἰδοὺ ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χείρας τῶν κυρίων αὐτῶν, ὡς ὀφθαλμοὶ παιδίσκης εἰς
χείρας τῆς κυρίας αὐτῆς, οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ἕως
οὗ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς»[1].
Δηλαδὴ ὅπως τὰ μάτια τῶν δούλων εἶναι προσηλωμένα στὰ χέρια τῶν κυρίων τους, καὶ
τὰ μάτια τῆς δούλης στὰ χέρια τῆς κυρίας της, γιὰ νὰ πάρουν ἀπὸ αὐτοὺς κάθε ἐντολή,
ἀλλὰ καὶ κάθε ἀγαθό, ἔτσι καὶ τὰ δικά μας μάτια εἶναι στραμμένα μὲ ἐμπιστοσύνη
καὶ εὐλαβικὴ ἐγκαρτέρηση στὸν Κύριο καὶ Θεό μας, μέχρι νὰ μᾶς σπλαχνισθῇ καὶ νὰ
μᾶς ἐλεήσῃ. Αὐτὸ δὲν σημαίνει οὔτε ὑπονοεῖται ὅτι ὅταν μᾶς σπλαχνισθῇ καὶ μᾶς ἐλεήσῃ
ὁ Κύριος θὰ σταματήσουμε νὰ ἔχουμε στραμμένα τὰ μάτια μας στὸν Κύριο καὶ Θεό
μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου