του Χριστόδουλου Βασιλειάδη
Στὸ Μεσονυκτικὸ τοῦ Σαββάτου ἀντὶ
νὰ ἀναγνωσθῇ ὁ «ἄμωμος» (ιζ΄ κάθισμα τοῦ ψαλτηρίου), ἀναγινώσκεται τὸ θ΄
κάθισμα τοῦ ψαλτηρίου (ψαλμοὶ ξδ΄-ξθ΄). Ἐπίσης μετὰ τὸ δεύτερο τρισάγιο, ἀντὶ
τῶν μεσονυκτικῶν τροπαρίων ψάλλονται ἢ ἀναγινώσκονται οἱ τριαδικοὶ ὕμνοι τοῦ β΄
ἤχου. Ἀκόμη μετὰ τὴν εὐχὴ τοῦ ἁγίου Μαρδαρίου λέγεται πάντοτε μόνο ἡ εὐχὴ τοῦ
ἁγίου Εὐστρατίου «Μεγαλύνων μεγαλύνω σε, Κύριε...». Τὸ δεύτερο μέρος τοῦ
Μεσονυκτικοῦ τοῦ Σαββάτου εἶναι ἀκριβῶς τὸ ἴδιο μὲ ἐκεῖνο τῶν καθημερινῶν.
Στὸ
Μεσονυκτικὸ τῆς Κυριακῆς μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸ λέγεται ὁ τριαδικὸς Κανόνας τοῦ κάθε
ἤχου, τὸν ὁποῖο βρίσκουμε στὶς Ὀκτώηχο. Μετὰ τὸν Κανόνα ψάλλονται τὰ Τριαδικὰ
τροπάρια «Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, τὴν ὑπέρθεον...», «Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, τοῦ
δοξάζειν Σε...», «Ὑμνήσωμεν πάντες θεοπρεπῶς...», «Ἐκ νεκρῶν ἰδοῦσα...»,
τρισάγιο, ὑπακοὴ τοῦ ἤχου, «Κύριε ἐλέησον» μ΄, «Δόξα... Καὶ νῦν...», «Τὴν
τιμιωτέραν...», ἀπόλυση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου